Het jaar 2015 is in de Amerikaanse staat Idaho begonnen met een jachtwedstrijd op wolven en prairiewolven (coyotes). In het eerste weekend van januari werd gedurende drie dagen op deze dieren gejaagd. De winnaar, degene die de meeste wolven wist te schieten, verdiende een prijzengeld van USD 1.000,- (bijna 847 euro). Zeker 40 jagers van buiten Idaho hebben deelgenomen.
Deze jacht op roofdieren, The Predator Hunting Contest and Fur Rendezvous, wordt georganiseerd door een groepering genaamd Idaho for Wildlife. De jacht vindt plaats op privé-boerenland en op bosgronden van de staat.
De registratielijst wijst uit dat de wedstrijd ook twee categorieën voor de jeugd biedt, te weten een van 10-13 jaar en de ander van 14-17 jaar jong. Ook staat men het gebruik van klemmen toe, net zoals hulpmiddelen in de lucht en jachthonden.
Midden november 2014 werd door het Amerikaanse Bureau voor Landmanagement een vergunning van vijf jaar verstrekt aan Idaho for Wildlife, voor de jacht op landerijen van en in de betreffende staat. Echter, deze werd twee weken later weer ingetrokken nadat natuurbeschermers het verstrekken van deze vergunning aanvochten. Volgens hen was vooraf niet deugdelijk geïnventariseerd welk effect de jacht op natuur en milieu zou hebben. Tevens ontving het Bureau voor Landmanagement 56.500 reacties op het verstrekken van deze vergunning: uiteraard voornamelijk van mensen die negatief tegenover de jacht stonden.
Nu de jacht dus van staatsland af is ‘geduwd’ door de dreigende aanklacht tegen de vergunning en het houden van de wedstrijd, vond deze nu plaats op privédomein. Dit domein is half zo groot als het origineel geplande gebied en een laatste poging om ook deze vergunning tegen te houden door voorvechters van natuurbehoud en de Amerikaanse vertegenwoordiger uit de staat Oregon, Peter DeFazio, mislukte.
Wolven zijn al lange tijd het middelpunt van politieke en milieuconflicten en stonden op het randje van uitsterven in het grootste deel van de Verenigde Staten in de 60-er jaren. Eindelijk kregen de wolven bescherming onder de Endangered Species Act in 1973, maar hun aantal steeg niet significant totdat een actief herintroductieprogramma van start ging in 1995. Vanaf toen begon er een langzaam herstel van de populatie van de grijze wolf in de VS, hoewel deze bij lange na niet haar historische aantallen haalt.
Maar aan deze trend zal binnenkort een einde komen. Ongeveer 1.600 grijze wolven in de Rocky Mountains werden door het Congres in 2011 de beschermde status ontnomen en zijn sindsdien het doelwit van jagers. In juni 2013 kondigde de Obama-regering haar plan aan om de grijze wolf de status van beschermde diersoort af te nemen in de meeste van de lager gelegen 48 staten. Door deze actie kregen de staten zelf de verantwoording van het managen van het wolvenbestand. Veel natuurbeschermers betogen dat het herstel van de wolvenpopulatie nog niet voltooid is en dat dit iconische dier absoluut nog de bescherming van de regering nodig heeft.
Vorige maand heeft een rechter de federale bescherming van wolven in de westelijke Grote Meren juist hersteld op basis van het feit dat de U.S. Fish and Wildlife Service de Endangered Species Act heeft geschonden, door de wolven van de beschermde diersoortenlijst af te halen in 2012.
Begin november kwam een vrouwelijke grijze wolf groot in het nieuws, nadat zij was gezien in het gebied ten noorden van de Grand Canyon. Dit was de eerste keer in 70 jaar dat een grijze wolf in Arizona is gezien. Zij droeg een radiozender en DNA-testen bevestigden dat ze helemaal uit de noordelijke Rocky Mountains kwam, een afstand van meer dan 700 kilometer. Ze werd Echo genoemd en met haar komst ontstond de hoop dat de grijze wolf wellicht weer haar intrede als bewoner in het zuidwesten zou doen.
Heel tragisch is hieraan een einde gekomen, doordat een jager in Utah heeft bevestigd een grijze vrouwelijke wolf met zender te hebben geschoten, waarschijnlijk Echo.
Michael Robinson, verdediger van wolven bij het Center for Biological Diversity
“Het is hartverscheurend dat er wederom een wolf die zo ver reist wordt doodgeschoten. Deze wolf had het natuurlijke herstel van de wolvenpopulatie in de afgelegen regio’s van Utah en aangrenzende staten kunnen inzetten.”
Wolven vallen in het grootste gedeelte van Utah nog onder federale bescherming, maar de anti-roofdiergroeperingen hebben duidelijk gemaakt dat zij en ook prairiewolven niet welkom zijn. Het is bekend dat de jacht niet effectief is, maar wel een verspilling van geld en een gevaar voor ander wilde dieren en voor het voortbestaan van de wolf.
Of de gedode wolf Echo is of een andere wolf die op zoek was naar een nieuwe leefomgeving om te paren is in principe niet relevant. Het is tragisch dat intolerantie en onwetendheid de jacht op deze roofdieren in stand houden en voeden en op deze manier hun terugkomst in het voor hen juiste natuurgebied tegenhouden.
Bronnen: The Dodo, TakePart.com en Care2.com ©PiepVandaag.nl Ildiko Bischot
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
2 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Tja, amerikanen en wapens, dat is het enige wat amerika in stand houd.
De jagers hier zijn vaak ook grote fans van amerikanen.
amerika mag gerust met kleine letter worden geschreven.
Wat voor zieke mensen zijn dit toch die voor de lol zo veel mogelijk prachtige dieren kapot gaan schieten?
Wanneer iemand met één vinger naar hun brievenbus wijst dan worden zij waarschijnlijk al opgefokt, want stel dat je er aan komt. Onbegrijpelijk dat dergelijke destructieve en zeer wrede “hobby’s” toegestaan worden. Maar ja, ze doen dit zeker weer onder het mom van “faunabescherming” of “wildbeheer”. Ze maken zich zelf deze onzin wijs om hun gedrag te legitimeren en de buitenwereld trapt daar ook voor een groot gedeelte in. Ik denk dat mensen met een normale geestelijke gezondheid, die intens kunnen genieten van levende dieren in het wild, een heel wat grotere geestelijke rijkdom hebben.