Het was zover! De stroomband en de prikband werden naar het museum verwezen. Zodat over honderd jaar mensen met verbazing staren naar historische martelwerktuigen als ‘de duimschroef’, ‘de kettervork’ (het opzoeken waard) en ‘de prikband’.
Het was zover. Totdat halverwege vorige maand bekend wordt dat de staatssecretaris een onderdeel uit het conceptbesluit Houders van Dieren schrapt. En laat dat nou net het stuk zijn dat de inzet van pijnlijke middelen op honden verbiedt.
Een gouden kans gemist. Dé kans om als Nederlandse samenleving te stellen dat we in ons land respectvol en op basis van mogelijkheden met elkaar willen omgaan. Niet op basis van moeten of onmogelijkheden. Want dat is hoe je een stroomband inzet: ‘je moet, of anders volgt er iets onaangenaams’. Of als alternatief: ‘je moet, want dan neem ik iets onaangenaams weg.’
Moeten en je wil opleggen aan een ander. Soms lijkt het niet anders te kunnen. Als uitgangspunt echter, zouden we het anders móeten willen. Want wat maakt een maatschappij mooi? Dat is juist het opvolgen van regels omdat men het nut ervan inziet. Grenzen die uit vrije wil worden gerespecteerd. ‘Dwang en moeten’ leiden tot controle, inzet van strafmiddelen, de alom verguisde ‘regeltjescultuur’ en kosten voor individu en samenleving.
Het merendeel van de honden wordt zonder pijn opgevoed en getraind. Dat is geen excuus om wetgeving achterwege te laten. Dat is een signaal dat we als samenleving naar een ‘moetenloos’ toe kunnen. Misschien niet van vandaag of morgen, maar wel op de lange termijn. Door kennis en kunde bij hondenbezitters en instructeurs te vergroten. Door zorgvuldige fok en begeleiding. Door te kiezen honden in onze samenleving te hebben die daarin gelukkig en in balans kunnen meedraaien.
Het is nog niet zo ver. 2013 wordt niet het jaar van ‘moetenloos’. De overheid lijkt zonder gedegen overleg met een breed scala aan deskundigen gezwicht voor het ‘moeten’. Dat, en het feit dat de kans op heftige emotionele reacties op deze column groter is, dan de kans op een respectvolle discussie over waar we met elkaar willen uitkomen, maakt me af en toe een beetje moedeloos.
Ineke van Herwijnen, directeur Hondenbescherming.nl ©PiepVandaag.nl
7 Comments
Comments are closed.
Ik ben zeker geen voorstander van honden enof dieren mishandeling, maar ben ook zeker geen voorstander van nog meer wetjes en regeltjes over hoe mensen wel of niet met hun hond enof dieren omgaan.
Heb hier een herplaatser die op 1 jarige leeftijd bij mij kwam, deze was door de 5 vorige eigenaars dusdanig “verknipt” omdat ze het allemaal wel ff dat lieve hondje zouden redden, omdat het zo zielig is. Na heel veel bezoekjes aan hondenschoolen en heel veel trainmethoden verder en geen enkel resultaat, bleek een prikketting toch wel de enigste oplossing en was het probleem opgelost. Nu kan je mij natuurlijk als hondenmishandelaar neer zetten, maar denk dat in dit geval, hoe goed ook bedoeld, de 5 vorige eigenaars juist de mishandelaars waren.
Ik ben echt niet een voorstander van het het “zomaar” gebruik maken van prikkettingen. Maar als het echt nodig is om de moeilijke gevallen weer op het spoor tekrijgen, zie ik het probleem niet.
Als ik als mens iets uitspook wat niet mag staat daar een consequentie tegenover, geld voor een dier precies zo. Net als bij mensen zul je altijd moeilijke gevallen houden en moeilijke gevallen vragen om moeilijke oplossingen.
Dank voor je reactie Ruurd,
Terecht geef je aan dat er te veel herplaatsers in de knel komen. Daar ligt een belangrijke rol om te voorkómen dat mensen een impulsaankoop doen en een hond aanschaffen waarvoor ze niet goed kunnen zorgen en die ze niet voldoende kunnen begeleiden. Zie ook de vorige column: https://www.animalstoday.nl/ineke-herwijnen-afvoerputje/.
Wanneer er eenmaal ongewenst gedrag ontstaan is, is het zaak om terug te gaan naar de oorzaken. Welke motivatie heeft de hond om het gedrag te tonen, wat levert het hem op en wat speelt er (in zijn omgeving) verder nog een rol. Onze ervaring is dat er te veel gewerkt wordt vanuit ‘hulpmiddelen’ en ‘oplossingen’ en te weinig ontleedt wordt wat er echt aan de hand is. Dat leidt er vaak toe dat een hond van ‘hondencursus’ naar ‘hondencursus’ gaat en van ‘hulpmiddel’ naar ‘hulpmiddel’. Niet goed en niet fair voor de hond.
ruud zegt als hij iets uitspookt staat er iets tegenover wat bd ie boete betalen en finisch k heb nog geen enkele misdadiger met stroom of prikband gezien en buiten enkele gevallen is met geduld veel op te lossen de rest zijn praatjes om toch zelf maar een goed gevoel te hebben
Fernand,
“De rest zijn praatjes om toch zelf maar een goed gevoel te hebben”, waar doel je op ? dat mijn verhaal “kul”of “bull” is ?
Ik zie teveel honden die behandeld worden als “gelijke” of als “kindje” ,ontsporen. Dit omdat de mensen het beestje niet willen zien voor wat het is. Het is een dier, een hond, geen mens. En JA het beestje verdiend een DIERWAARDIG leven, ieder dier verdient dat, maar het is geen mens. Als iedereen die zich druk maakt om de hulpmiddelen die er zijn, zich nu eens druk zou maken over de mensen, die zonder dat ze enig idee hebben wat voor dier ze in huis halen, zou deze discussie niet eens bestaan.
Uitspraken als “heb nog geen enkele misdadiger met stroom of prikband gezien” slaan kant nog wal. Het enigste wat ik hier uit kan halen, is dat jij dieren als mensen ziet. Dit is een erg gevaarlijke vergelijking en ben je in mijn ogen net zo erg, mischien wel erger als de voorige 5 eigenaars van mijn herplaatser. Het beestje heeft een goed leven, krijgt alles, wat een HOND nodig is.
Ik kan het niet laten om even kort te reageren. Laat ik voorop stellen dat ik absoluut tegen het mishandelen van honden (en andere dieren) ben, maar de positie waarbij de hond gelijk gesteld wordt aan een mens gaat mij echt een paar stappen te ver!
“Moeten en je wil opleggen aan een ander. Soms lijkt het niet anders te kunnen. Als uitgangspunt echter, zouden we het anders móeten willen. Want wat maakt een maatschappij mooi? Dat is juist het opvolgen van regels omdat men het nut ervan inziet”
Dit zal altijd een utopie blijven. Hersendode ambtenaren verzinnen dagelijks honderden regeltjes die geen enkel weldenkend mens begrijpt. Zinloze regeltjes, nutteloze regeltjes. Dat blijkt wel uit de voortdurende stroom aanpassingen en nieuwe regeltjes die ons dagelijks opgelegd worden.
En een regeltje die volgens de één heel nuttig is, is volgens een ander volslagen waanzin.
Maar een ander? Dat is een mens, terwijl het artikel over honden gaat.
En laten we maar gewoon eerlijk zijn: Elke hondenbezitter legt zijn wil op aan zijn hond. Niemand gaat in overleg met zijn hond, maar de eigenaar bepaalt de route die gelopen wordt, de eigenaar bepaalt waar de hond zijn behoefte mag doen en wanneer, en soms is het vanuit het oogpunt van veiligheid ook maar beter dat wij onze wil aan de hond opleggen, dus waarschijnlijk is schrijfster van deze column zelf helemaal geen hondenbezitter.
Triest voorbeeld van een hondenbezitster die haar wil niet aan haar hond oplegde: http://www.omroepgelderland.nl/web/nieuws-1/2041833/doodgereden-kind-wandelde-met-moeder.htm#.UoCyoCcikvw
Veel succes als je dat op je geweten wilt hebben!
“De alom verguisde regeltjescultuur”? Helaas herken ik dus absoluut niet. Integendeel. Mensen lijken juist de overheid aan te grijpen om hun eigen onzekerheid achter te verbergen en smeken om steeds weer nieuwe regeltjes. Ik heb nog nooit de meest idiote regeltjes zo fel zien verdedigen als de afgelopen paar jaar en het lijkt eerder erger dan minder te worden.
Eén van de bewijzen tegen deze stelling is wel de komst van Brussel. Naast een eigen betuttelende overheid hebben we er één bij gekregen in Brussel en als het aan de VN ligt gaan die ons ook nog eens betuttelen, dus hebben we er inmiddels drie. De praktijk ondersteunt deze uitspraak dus bepaald niet.
Dank voor je reactie John,
In mijn column spreek ik niet over posities, maar over hoe je met elkaar wilt omgaan.
Je geeft in je reactie aan dat elke hondenbezitter ‘zijn wil oplegt aan zijn hond’. In mijn optiek begeleid en begrens ik honden, maar leg ik niet mijn wil op. Dat laatste zou ik keer op keer moeten doen. Terwijl het eerste er toe leidt dat een hond door het stimuleren van gewenst gedrag, het begeleiden en begrenzen zelf zijn weg leert vinden in onze maatschappij. Dat maakt dat de hond uit zichzelf moeilijke of ongewenste situaties uit de weg gaat en leert wat voor hem het beste gedragsalternatief is (zoals wij dat graag zien en zoals in onze maatschappij nodig is).
Ik was zo ontzettend blij vorig jaar toen ik hoorde dat dit in het wetsontwerp was opgenomen :) toen werd het uitgesteld en van uitstel komt zoals ook bij deze weer blijkt… afstel.
Is er bekend waarom het is geschrapt? Is het onder druk van onder meer de hondenbrigade bij de politie die bijvoorbeeld nog steeds gebruikt maakt van deze middelen of kwam de druk uit een andere hoek? Ik ben hier zeer benieuwd naar.
Ik blijf hopen dat we op korte termijn wel al zover blijken te zijn dat we dit soort vormen van mishandeling gaan verbieden, zodat mensen ook elkaar er op aan kunnen spreken. Zolang het niet strafbaar en gewoon te kopen is zullen veel onwetende of luie eigenaren te snel naar dit soort ‘hulpmiddelen’ grijpen die gewoon overal te koop zijn….
Jammer regering, dit was een kans om te laten zien dat we niet meer achterlopen en druk bezig zijn met hervorming op het gebied van dierenwelzijn. Gemiste kans waar heel veel honden dankzij jullie onder zullen (blijven) lijden.
“The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated”
Dank voor je reactie Hanneke!