Al in mijn vroege jeugd heb ik besloten dat ik niet in wonderen geloof en heb vast niet toevallig een exacte studie gekozen zodat ik veel verschijnselen die door anderen als wonderen worden afgedaan sindsdien kan verklaren.
Maar een enkele keer moet ik toegeven dat er meer is tussen hemel e aarde dan keiharde wetenschap; 22 jaar hebben we met heel veel dierenbeschermers gestreden om wetgeving te krijgen die het welzijn van exoten in de Nederlandse huiskamer veilig stelt, en we werden beloond met de Positiefijst. Mischien niet echt een wonder, maar wel iets waar we bijna niet meer op durfden hopen.
Ongeveer even lang waren we met velen overtuigd van het feit dat exotische of wilde dieren niet in het circus thuis horen en plots kregen we het regeringsakkoord van oktober 2012 te lezen met een passage die zegt dat er een verbod zal komen op het gebruik van exoten in het circus.
Sinds 2009 streven we naar een plek in het publieke bestel waar dieren, natuur en milieu structurele aandacht krijgen. Dinsdag 29 oktober keek ik naar Pauw en Witteman en hoorde daar Karen Soeters en Loretta Schrijver de campagne aftrappen die tot gevolg zal hebben dat die ruimte er komt in de vorm van Omroep Piep!
Maar nog wonderlijker dan dit alles zijn de recente ontwikkelingen in Indonesië. Daar worden dieren sinds mensenheugenis slecht behandeld met weinig uitzicht op verbetering. Een van de meest schokkende ervaringen voor mij persoonlijk was het fenomeen van de dansaapjes die met hun kunstjes de toeristen moeten vermaken. Vroeger was dit een gevierde traditie die gebaseerd was op enig respect tussen mens en dier, nu in de handen van de maffia die kinderen en dieren aan elkaar koppelen om op die manier veel geld te verdienen. Barbaarse trainingsmethoden hebben tot gevolg dat een groot deel van de dieren het niet overleefd. De dieren die de maandenlange martelingen wel doorstaan wacht een gruwelijk leven aan de ketting met een dagelijkse portie mishandelingen.
Een jaar of drie geleden bezocht ik Indonesië en werd voor het eerst met deze ellende geconfronteerd. Maar lokaal was het niet eenvoudig mensen te vinden die er iets aan wilden doen. De verwijzing naar cultureel erfgoed maakte dat het fenomeen ‘Dansaapjes’ of ‘Topeng Monjet’ niet werd aangepakt. Maar los van de vraag of iets wat je al heel lang doet daarom minder slecht is, heeft het huidig misbruik van de Java-apen niets meer van doen met een kunstvorm. Het zijn gewoon gewetenloze lieden die dieren en kinderen ernstig misbruiken.
Het lot nam een wending toen ik een oude vriendin (ooit vrijwilligster bij AAP) sprak die nu lokaal een eigen dierenbeschermingsorganisatie in Jakarta runt; Femke den Haas. Met haar maakten we een plan en vanuit AAP regelden we wat geld. Geen enorme sommen, aanvankelijk waren maar enkele duizenden euro’s nodig. Met dit geld werd een workshop georganiseerd, wat lobbywerkzaamheden uitgevoerd en de voortekenen waren erg goed. De verkiezingen van een nieuwe gouverneur leek roet in het eten te gooien, maar nieuwe gesprekken met de kersverse gouverneur leidde tot de vraag of we bereid waren te helpen met een voorlichtingscampagne opdat de handelaren en ‘de trainers’ tevoren een waarschuwing zouden ontvangen en konden uitzien naar een andere bron van inkomsten. Die campagne werd het afgelopen half jaar uitgevoerd en zonder al te veel vooraankondiging besloot de gouverneur onlangs dat er definitief een verbod op het gebruik van apen in de straatshow komt. De dieren worden massaal in beslaggenomen maar de eigenaren ontvangen wel een klein bedragje om niet aan de bedelstaf te raken. De dieren gaan naar een quarantaine en worden liefdevol opgevangen door onze experts! Femke en haar team werken als gekken om de stroom dieren te verwerken maar niemand klaagt, want als een wondertje zich aandient dan twijfel je niet, maar spring je in het diepe om het succes te vieren en de dieren te redden. AAP heeft naast alle campagnewerkzaamheden de zorg op zich genomen voor 31 van deze aapjes en gaat nu samen met JAAN op zoek naar een definitief onderkomen voor de dieren die nu van de straat geplukt worden. Wil je de dansapen helpen, we kunnen nog wel wat Air Miles gebruiken om dit soort acties te ondersteunen! Bezoek ons op www.AAP.nl
©PiepVandaag.nl David van Gennep, directeur Stichting AAP
1 Comment
Comments are closed.
Fijn, heel fijn, dat juist jij, David van Gennip telkens het woordje “we” gebruikt, terwijl je eigenlijk diep in je egocentrische hart wil zeggen, dat het allemaal aan jou te danken is. Net zoals vroeger stichting aap een organisatie die als doel had om (commercieel/media aantrekkelijke) dieren te redden, tegenwoordig (al jaren) is stichting aap niets meer of minder een middel om geld te genereren op welke manier dan ook, en heb je net als zo velen gekozen voor het (commerciele en emotionele) geld ipv het daadwerkelijk dierenwelzijn. Ben gewoon eerlijk, en zeg dat je blij bent dat je een steentje hebt bij mogen dragen in de maatschappelijke ontwikkeling tav hoe de westerse wereld aankijkt tegen hoe er met dieren omgegaan moet worden ipv blijvend proberen te scoren in de (goedkopere media). Mind you: minder dan een eeuw geleden konden we bosjesmannen en pigmeeen bekijken in artis in een kooi? Ook jou/jullie verdienste ? Pietendiscussie ook ?? Blijf een keer met beide benen op de grond staan en denk constructief mee in het maatschappelijk debat ipv keer op keer goedkoop te scoren.