Voel jij je wel eens bekeken door je kat? Hij besteedt mogelijk meer aandacht aan je dan jij je realiseert, zo blijkt uit een nieuwe studie, gepubliceerd in Scientific Reports.
Onder leiding van Japanse wetenschappers werd het vermogen van huiskatten onderzocht om snel beeld-woordassociatie te vormen. Dit deden ze met een onderzoek dat oorspronkelijk ontworpen was voor menselijke baby’s in de jaren 90.
Het experiment in de praktijk
31 katten werden voor een computer geplaatst waarop twee afbeeldingen werden getoond: een zon en een eenhoorn. Negen seconden lang werden de afbeeldingen groter en kleiner op het scherm, terwijl een opname werd afgespeeld van de verzorger van elke kat die twee onzinnige woorden zei: “keraru” voor eenhoorn en “parumo” voor zon.
De katten keken en luisterden totdat ze zich verveelden, wat werd aangegeven door hun oogcontact met het scherm. Toen ze stopten met kijken naar de computer, gaf dit aan dat de stimulus niet langer nieuw was.
Na een korte pauze werden de plaatjes nog vier keer getoond, maar met de woorden verwisseld — “keraru” werd gekoppeld aan de afbeelding van de zon, en “parumo” aan de eenhoorn. De katten keken gemiddeld 33 procent meer naar het scherm, soms in verwarring. Dit suggereert dat ze de ‘mismatch’ herkenden en een associatie hadden gevormd tussen het woord en de afbeelding uit het eerste deel van het experiment.
Katten associëren sneller dan baby’s
Shao Takagi, de hoofdauteur van de studie, was verrast:
“Katten kunnen net als menselijke baby’s in een zeer korte tijd associaties vormen tussen woorden en afbeeldingen.”
Dit laat volgens Takagi zien dat “katten aandacht besteden aan wat we in het dagelijks leven zeggen en proberen ons beter te begrijpen dan we ons realiseren.”
De studie concludeert dat katten deze associaties sneller konden vormen dan menselijke baby’s. De meerderheid van de katten leerde de beeld-woordassociatie na slechts twee sessies van negen seconden, terwijl de meeste veertien maanden oude menselijke baby’s vier sessies van vijftien seconden nodig hadden.
Takagi merkt echter op dat dit niet betekent dat menselijke baby’s langzamer zijn met het leren van woorden. “Katten verloren snel hun interesse in de stimuli, waardoor het leek alsof ze sneller leerden dan mensen, maar het is geen echt verschil in leersnelheid”, legt ze uit.
“Het is waar dat katten meer aandacht aan ons besteden en proberen ons te begrijpen dan we denken”, zegt Eleonora Toresi, een dierenarts gespecialiseerd in kattengedrag.
“Er is een onjuiste overtuiging dat ze onafhankelijk zijn en het niet kan schelen, maar katten hebben altijd dit vreemde gedrag naar mensen toe gehad. Het is alleen zo dat we nu meer aandacht aan ze besteden.”
Associaties, geen taalvaardigheid
Er is nog een reden waarom katten op deze manier reageerden op het Japanse experiment. Ignacio Morgado, emeritus hoogleraar psychobiologie, legt uit dat katten net als alle zoogdieren het vermogen hebben om geconditioneerd gedrag te verwerven. Ook laboratoriumratten zijn in staat tot dit type conditionering.
Laboratoriumtests hebben aangetoond dat knaagdieren plaatjes kunnen koppelen aan geluiden of zelfs aan andere afbeeldingen. “Dit vermogen om een geluid te associëren met een afbeelding, of een geluid met een geur, of een plaats, is typerend voor bijna alle zoogdieren”, zegt Morgado.
Het is echter belangrijk om dit gedrag niet te verwarren met taalvaardigheid. “In het onderzoek waren katten in staat om onderscheid te maken tussen woorden en plaatjes, niet op basis van hun betekenis, omdat ze duidelijk geen taalvaardigheid hebben, maar op basis van hun vermogen om plaatjes en geluiden te identificeren en te associëren”, benadrukt de psychobioloog.
Reacties van je kat niet hetzelfde als begrijpen
Huisdieren letten van nature op hun baasjes omdat ze op zoek zijn naar een beloning. Neurowetenschapper Rodrigo Quian Quiroga legt uit:
“Als een kat opgroeit als een door mensen gedomesticeerde kat en wordt aangeroepen door auditieve signalen, is het logisch dat het dier het vermogen ontwikkelt om onderscheid te maken tussen verschillende soorten roepjes.”
De kat begrijpt het woord zelf niet, maar associeert het met een daaropvolgende actie op basis van zijn ervaring. “Deze reactie is niet hetzelfde als begrijpen,” benadrukt Quian.
Morgado is het daarmee eens en merkt op dat deze verwarring kan ontstaan doordat mensen “zo gehecht te raken aan hun huisdieren dat ze hen menselijke vermogens toeschrijven.”
“Het is gebruikelijk om deze fout te maken”, zo voegt Toresi toe.
“Mijn katten zijn als mijn kinderen, maar ik weet dat ze katten zijn, dus ik ga ze niet als kinderen behandelen. Het belangrijkste is om hun aard te begrijpen. Ik ga niet van ze verwachten dat ze woorden begrijpen.”
“Er zijn veel aspecten waar we niets vanaf weten, en dit onderzoek is belangrijk om te weten hoe onze huisdieren ons interpreteren en zo beter met hen te kunnen communiceren. Zo weten we hoe we hen kunnen respecteren en hun kwaliteit van leven kunnen verbeteren.”
Bron:
- El País
- Lees ook:
©AnimalsToday.nl Kasper Wienk
