De dierenslachtoffers van de oorlog in het Midden-Oosten zitten in een angstaanjagende realiteit. Dieren lijden en sterven aan de frontlinie, aan beide zijden van de grenzen. Steeds meer bommen ontploffen en de chaos verspreidt zich verder.  Ze kunnen zelf geen veiligheid vinden, zijn simpelweg hulpeloos en worden geconfronteerd met honger, verwondingen en extreme angst.

dierenslachtoffers van de oorlog in het Midden-Oosten
Veel dieren zijn slachtoffer van de voortdurende oorlog in het Midden-Oosten | Foto: screenshot video Network for Animals/YouTube

In de chaos van het geweld worden gezinnen gedwongen te vluchten, vaak hun huisdieren achterlatend. Nu het conflict zich uitbreidt, neemt het aantal dieren dat aan hun lot wordt overgelaten dramatisch toe. Talloze dieren zijn in direct gevaar. Vele zijn ontheemd en hebben geen toegang tot voedsel, onderdak of medische zorg. Een lichtpuntje is dat dierenbeschermingsorganisaties onvermoeibaar blijven werken om dieren in conflictgebieden te redden. Ze gaan gevaarlijke gebieden binnen om verlaten huisdieren te zoeken, gebruiken vallen en aas om bange dieren veilig te vangen, bieden directe medische zorg aan gewonde dieren en proberen hen waar mogelijk weer te herenigen met hun ontheemde eigenaren.

Dierenredders

Maggie Sharawi van Animals Lebanon is er in drie weken tijd in geslaagd om 190 dieren te redden van plaatsen waar aanvallen plaatsvonden in Beiroet en de zuidelijke buitenwijken. In sommige gevallen, vertelt ze, geven ze de dieren terug aan de eigenaar, terwijl andere in het opvangcentrum van de organisatie in de Libanese hoofdstad blijven. Mashala Shelter is een opvangcentrum in Nabatieh, Zuid-Libanon. Vrijwilligers voeren – ondanks het immense gevaar – reddingsoperaties uit, terwijl de oorlog woedt. Mashala Shelter kan maar 150 dieren opvangen, maar sinds de oorlog de grens met Libanon heeft doorbroken, zorgen ze voor maar liefst 350 honden en katten. Dat kost veel geld omdat voorraden duurder worden.
.

Dierenslachtoffers in Libanon

Reem Sadek zag hoe het dorp Khiam was overspoeld met zwerfdieren en achtergelaten huisdieren, die wanhopig op zoek waren naar voedsel. Reem schat dat er alleen al in Khiam ‘honderden katten en minstens 50 tot 70 honden’ waren:

“Zelfs het afval – ze aten wat ze konden totdat er geen afval meer over was. De situatie is zo ernstig dat sommige dieren zelfs elkaar zijn gaan opeten.”

Dierenhulporganisaties krijgen dagelijks honderden verzoeken om te helpen bij het terugvinden van huisdieren, die tijdens bombardementen zijn verdwenen of achtergelaten. Ze worden ook gevraagd om zwerfdieren in verlaten dorpen te voeden en om onderdak te bieden aan de huisdieren van ontheemden. Veel mensen leven momenteel op straat en hebben geen veilige plek voor hun dieren. Een dierenhulpverlener:

“Veel mensen die ontheemd zijn, hebben hun huisdier meegenomen, maar leven nu op straat of op een andere plek. Daarom geven we ze voedsel en materialen zodat hun huisdier een veilige plek heeft om te verblijven. Mensen komen naar ons kantoor, geven ons hun huissleutels en dan gaan we naar binnen om hun dieren te halen. De meeste bomaanslagen vinden ’s middags en ’s avonds plaats, dus we proberen echt ’s ochtends te gaan, het nieuws in de gaten te houden en te coördineren met de politie of het leger als we ergens hulp willen bieden.”

.


.

“Een paar teamleden hebben soortgelijke situaties meegemaakt tijdens de oorlog in 2006, of het redden van huisdieren na de explosie in de haven van Beiroet in 2020, maar niets in de mate van wat er nu gebeurt.”

 

Nu de bombardementen steeds heftiger worden, hebben veel dierenhulporganisaties hun activiteiten moeten verminderen of zelfs moeten staken. De slechte staat van de infrastructuur door de oorlog maakt de situatie aanzienlijk lastiger. Dit bemoeilijkt het bieden van veterinaire zorg en onderdak aan geredde dieren nog verder. In dorpen die niet meer toegankelijk zijn voor burgers, werken Ngo’s samen met de Civiele Verdediging om voedsel en water uit te delen aan verschillende soorten ontheemde dieren. De oprichtster van een dierenhulporganisatie vertelt:

“Sommige mensen dachten dat ze binnen een dag of twee weer thuis zouden zijn en hadden hun huisdieren niet meegenomen. Pas later realiseerden ze zich hoe ernstig de situatie was. In sommige gebieden wilde de Civiele Bescherming er niet bij betrokken raken, maar in andere regio’s namen ze contact met ons op en vroegen om voedsel om alle dieren te voeden, wat fantastisch is.”

.

Oorlogsdieren in Gaza gebukt onder tekorten

Gevaarlijk en duur

Reizen door het oorlogsgebied is erg gevaarlijk en ontzettend duur, vooral door de hoge brandstofprijzen en de kosten voor chauffeurs. Die hanteren hoge tarieven als een vorm van gevarengeld, want ze zetten hun leven op het spel. De Ngo’s zijn afhankelijk van donaties via hun websites om deze dierenslachtoffers te redden en te verzorgen. Aangezien niemand weet hoe lang de situatie zal aanhouden, maken de organisaties zich zorgen over het verlies van toegang tot belangrijke voorraden. Voedsel voor huisdieren en medicijnen worden normaal gesproken commercieel geïmporteerd, Network for Animals:

“Overal lijden huisdieren en vee ernstig onder de oorlog; ze zijn ontheemd, gewond, getraumatiseerd of dood. Rapporten uit de frontlinie hebben ons verteld dat de situatie zo wanhopig is dat honden dode lichamen eten. Samen met onze partners in Israël en Palestina werken we de klok rond om voedsel te verdelen, dieren te evacueren uit conflicthaarden, medische zorg te verlenen aan gewonde dieren en vitale aanvoerlijnen in gevaarlijke gebieden veilig te stellen.”

.

Dierenslachtoffers in Israël

De Ngo Animal Rescue Department van Brothers & Sisters in Arms in Israël verricht vergelijkbaar werk als de dierenredders in Libanon. Avihu Sherwood:

“Onlangs hebben we met een groot team in een bepaald gebied honden en katten, evenals exotische dieren zoals leguanen, papegaaien en zwanen gevangen; hele kinderboerderijen zijn naar andere locaties buiten het oorlogsgebied verplaatst.”

.

Ook honden, katten, ezels en stallen onder vuur in Gaza en Israël

Dierenslachtoffers in Gaza

Ezels, muilezels en paarden behoren tot de dieren die het meest lijden in deze oorlog. Nu brandstof schaars is en veel vrachtwagens en auto’s zijn vernield tijdens de gevechten, zijn ezels en paarden voor veel mensen het enige vervoermiddel geworden. In deze oorlog worden ezels niet alleen ingezet om water, medicijnen, gewonden en overledenen te vervoeren, maar ook om drones en zware bouwmaterialen door de gebieden te dragen. De Britse liefdadigheidsinstelling Safe Haven for Donkeys meldt dat de dieren vreselijk lijden aan ondervoeding, uitdroging en ondraaglijke wonden. Honderden van deze dieren zijn al omgekomen. CEO Andy Foxcroft van deze instelling:

“We zijn ons terdege bewust van de menselijke nood, maar we kunnen niet toekijken hoe dieren lijden. Het iconische beeld van een auto zonder motor die wordt voortgetrokken door een ezel met ondergewicht is nu realiteit. Een ezel slaan met een pijp of een kapotte ventilatorriem is heel normaal. We zien verwondingen die zowel door het slaan als door het inzetten worden veroorzaakt. Als ezels bang zijn, hebben ze de neiging om te stoppen en stil te staan, wat vaak wordt geïnterpreteerd als geen pijn voelen.”

.

Stille getuige van de oorlog

Voor de oorlog werd in Zeitoun, in het noorden van Gaza, een hondenopvangcentrum gebouwd. Sulala Animal Rescue wordt gerund door de enige liefdadigheidsorganisatie voor dieren in Gaza. De opvang was zo groot als een basketbalveld, met binnen- en buitenspeelplaatsen en kennels, waarin zo’n 400 zwerfdieren waren gehuisvest. Er was zelfs een verkoelend zwembad om te ontsnappen aan de brandende zon van het Midden-Oosten. Nu is het er verlaten en leeg, een stille getuige van de verwoestingen van de oorlog. Het lot van de voormalige bewoners is onbekend. Vrijwilligster Annelies Keuleers van Sulala Animal Rescue vertelt hoe moeilijk het was om te vertrekken:

“Toen de grondinvasie begon, moesten we die schuilplaats achterlaten met de deuren open zodat de honden konden wegrennen. We lieten 20 zakken met voedsel van 30 kilo achter met kleine gaatjes erin, zodat de honden het langzaam konden opeten. Helaas konden we niet meer doen. We hadden een medewerker in de buurt van het hondenasiel, en toen de Israëli’s het evacuatiebevel gaven – dat alle mensen in het noorden van Gaza naar het zuiden moesten evacueren – besloot de medewerker te blijven omdat de meeste bombardementen in de stad plaatsvonden, en de schuilplaats zich buiten de stad bevond. Dus hij dacht dat het een tijdje veilig zou zijn … Toen de invasie eenmaal begon en hij en zijn kinderen gedwongen werden om in een school te schuilen, moesten we de honden achterlaten. We weten dat die honden nu door Gaza zwerven, maar we kunnen het asiel niet bereiken, dus we weten tot nu toe niet wat er met hen is gebeurd.”

.

.
Zelfs de Gaza Zoo in het noorden van het gebied, waar ongeveer 100 diersoorten leefden, bleef niet gespaard en moest in 2016 de deuren al sluiten door het aanhoudende geweld tussen Hamas en Israël. Hyena’s, wolven en zeldzame Palestijnse vossen behoorden tot de slachtoffers. In totaal kwam 90 procent van de dieren om door oorlog::

“Terwijl de oorlog in Palestina voortduurt, stijgt het aantal doden onder dieren elke dag. Vóór de gevechten waren er al duizenden straathonden. Dit aantal neemt nu dramatisch toe, omdat verlaten, gewonde en hongerige dieren gedwongen worden om de verwoeste straten van de Westelijke Jordaanoever te betreden, waar nauwelijks voedsel te vinden is en er geen veterinaire zorg beschikbaar is. Zelfs de schaarse restjes die straathonden ooit in vuilnisbakken konden vinden, verdwijnen, omdat mensen elk beetje voedsel bewaren voor hun gezinnen. De voedselvoorraden voor asieldieren raken op en er is vrijwel niets meer over voor straatkatten en -honden. De dierenartsrekeningen blijven elke maand oplopen.”

In een video die een paar dagen voor zijn dood bij een Israëlische luchtaanval werd gepost, is te zien hoe fotojournalist Montaser Al-Sawaf de lokale katten voert te midden van het puin.
.

.
Oorlog betekent angst, honger, verlating en dood voor de achtergebleven dieren. Op Brothers & Sisters in Arms na zij de genoemde organisaties voor dieren direct via hun website te steunen: Animals Lebanon, Network for Animals, Safe Haven for Donkeys, Sulala Animal Rescue.

Bronnen:

De dieren van opvang Pegasus in Oekraïne hebben weer hooi

©AnimalsToday.nl Marianne Miltenburg