Maar liefst twaalf dode koeien zijn aangespoeld op het strand van Finistère. De identificatielabels van de stiertjes en koeien waren verwijderd. Het onderzoek naar de herkomst van de dieren moet nog beginnen, maar het is vrijwel zeker dat veevervoer over zee de boosdoener is.
Op 10 december deden Rosaline en haar man een macabere ontdekking tijdens een strandwandeling langs de kust van Crozon in Finistère. Ze troffen een aangespoelde koe aan. Rosaline vertelt:
“We zagen de koe zo uit zee aanspoelen. Het karkas was niet beschadigd en het leek erop dat het dier niet al te lang in zee had gelegen. Door het laagtij kwam het dier in het zand terecht.”
Rosaline belde de gemeente en deed een melding, waarna een medewerker polshoogte kwam nemen. Hij ging aan de slag om het dier van het strand te verwijderen. Het viel hem op dat de koe een gat in zijn oor had, waar normaal gesproken een identificatielabel zou zitten. Dieren in de bio-industrie krijgen zo’n label direct na geboorte om vast te leggen waar het dier vandaan komt. Maar in dit geval ontbrak het label geheel, het was verwijderd voordat de koe in het water terecht kwam. Iemand heeft het dier dus in het water gegooid zonder te willen dat de herkomst bekend zou worden.
Dode koeien spoelen vaker aan
Inmiddels is het niet langer een geïsoleerd incident. In Finistère zijn al tien dode koeien aangespoeld, en ook op de Bretonse kust is het al gebeurd. Het Observatorium PELAGIS, gespecialiseerd in het monitoren van zeezoogdieren en vogels, houdt de zaken nauwlettend in de gaten. Maar bevoegde autoriteiten hebben nog geen stappen gezet voor een officieel onderzoek. Ook dierenbeschermingsorganisaties moeten nog in actie komen. Organisaties als Sea Shepard en L214, beide actief in het controleren van veetransporten over zee zijn onthutst. Johanne Mielcarek van L214:
“Europese regelgeving voor het vervoer van levende dieren over zee is al volstrekt ontoereikend, maar zelfs de regels die er zijn worden in de sector niet gerespecteerd. Wij constateerden transportperiodes van meer dan 40 uur, zelfs tot 15 dagen, terwijl maar 19 uur is toegestaan. En dan de schepen zelf. Het roept op z’n minst vragen op dat levende dieren worden vervoerd op vrachtschepen die afgekeurd zijn voor het vervoeren van auto’s.”
Veevervoer over zee neemt een enorme vlucht, met gigantische zeeschepen worden duizenden dieren verscheept tussen Europa, Afrika en het Midden-Oosten. Volgens een in 2020 gepubliceerd rapport van de Europese Commissie worden elk jaar bijna 3 miljoen levende dieren (meer dan 2 miljoen schapen en geiten en 625.000 runderen) per schip vanuit de Europese Unie geëxporteerd naar landen rond de Middellandse Zee. Dat is op zich al een drama voor de dieren, maar hun lot wordt verergerd door de omstandigheden aan boord. De schepen zijn gebrekkig, er is nauwelijks voedsel of water voor de dieren aanwezig, en de dieren zitten bovenop elkaar.
Ontoereikende regelgeving
Begin december publiceerde de Europese Commissie weliswaar een voorstel om het transport van levende dieren te reguleren. Maar het voldoet bij lange na niet aan de verwachtingen van organisaties en wetenschappers. Lange transportfases van meer dan 8 uur worden nog steeds niet verboden.
Niemand is verantwoordelijk
In het geval van de koeien die zijn aangespoeld in Finistère kan het zijn dat een schip genaamd de Sarah M, met 2.000 jonge stieren op weg van Ierland naar Libië de oorzaak was. Het schip moest vanwege storm Ciaran schuilen in een nabijgelegen haven en daar zijn hoogstwaarschijnlijk tijdens het transport gestorven dieren over boord gegooid. Het probleem met zeetransporten is dat vanaf het moment dat de dieren zijn ingeladen, de verkoper niet meer verantwoordelijk is. In principe is dat de koper, maar daar is veel misverstand over. Die onzekerheid leidt ertoe dat in feite niemand zich verantwoordelijk voelt als er doden vallen.
.
.
Bronnen:
- France 3 Bretagne/YouTube
- France 3 Regions [1, 2]
©AnimalsToday.nl Laura Lancée
