In het Indiase dorpje Taharabad, gelegen in de deelstaat Maharashtra, werd een verdwaalde luipaard gevonden in een veeschuur. Toen de boer geluiden hoorde, ging hij kijken en trof de katachtige in de schuur aan waar koeien en geiten stonden. Het dier is gered door een team van het Forest Department en Wildlife SOS.
De katachtige werd een paar dagen eerder al in het gebied gesignaleerd. Toen het dier werd gezien in de veestal, is er direct contact opgenomen met het Forest Department, dat vervolgens een team naar Taharabad stuurde. Tegelijkertijd stuurde Wildlife SOS vanuit het Manikdoh Leopard Rescue Centre in Junnar ook een team.
Zonder verdoving
Reddingsacties met luipaarden zijn gevaarlijk, waardoor het belangrijk is dat er zorgvuldig wordt gepland en de redding goed wordt voorbereid. Dit is nodig om de veiligheid van de mensen en het dier te waarborgen. Bij de meeste reddingen wordt een dier verdoofd, maar als de mogelijkheid bestaat dat de luipaard uit zichzelf de vangkooi binnengaat, wordt geprobeerd de verdoving te vermijden zolang het veilig is voor iedereen.
In dit geval werd er niet voor een verdoving gekozen. Het team had eerst veiligheidsnetten opgehangen en daarna werd er een vangkooi opgezet bij de ingang van de schuur. Het duurde niet lang voordat de luipaard de kooi binnenliep. Het heeft in totaal drie uur geduurd om het dier te vangen. De grote kat werd overgebracht naar het Manikdoh Leopard Rescue Centre voor observatie en veterinair onderzoek. Veterinair medewerker van Wildlife SOS, Nikhil Bangar vertelt:
“De luipaard is een vrouwtje van ongeveer 10 tot 12 jaar oud. We houden haar goed in de gaten en zullen haar binnenkort medisch onderzoeken.”
Uitgeput zoekend naar beschutting
Kartick Satyanarayan van Wildlife SOS merkte op dat de luipaard beperkt was tot dit gebied door de hoge leeftijd en de mobiliteit van het dier. Waarschijnlijk was de luipaard uitgeput en op zoek naar beschutting. Kartick zegt:
“Het dier moet de schuur zijn binnengedrongen op zoek naar beschutting en gemakkelijk beschikbare prooien zoals pluimvee en vee.”
Volgens dierenartsen bleef de luipaard vrij rustig, in tegenstelling tot andere geredde luipaarden, die meestal onrustig zijn bij de aanwezigheid van mensen. Hoewel het dier niet ziek leek, maakte het veterinaire team zich toch zorgen. Om er zeker van te zijn dat het rustige gedrag niet te wijten is aan een ziekte, heeft het team bloed afgenomen van het dier om dat te laten onderzoeken. De luipaard wordt momenteel geobserveerd en verzorgd.
.
Toename mens-dierconflicten
Dit is een verhaal over één luipaard. Helaas is dit de realiteit van veel luipaarden in India. De bossen waarin de dieren leven worden gekapt om plaats te maken voor fabrieken, huizen en grootschalige uitbreiding van de landbouw. In veel dorpen en op boerderijen worden vaak luipaarden en andere wilde dieren gesignaleerd. De kleine gemeenschappen die net op de grens wonen, kunnen geen kant op. Zij worden gedwongen om in de nabijheid van wilde dieren te leven.
Ook de dieren kunnen geen kant op en komen uit wanhoop naar de dorpen toe. Doordat hun leefgebied steeds kleiner wordt en ze geen voedsel kunnen vinden, worden ze aangetrokken door de geur van voedsel en de aanwezigheid van boerderijdieren. Soms zijn de wilde dieren niet eens op zoek naar voedsel, maar naar een schuilplaats. Stroperij, habitatverlies en toenemende mens-dierconflicten blijven een bedreiging voor de luipaard.
Bronnen:
- India Narrative
- Wildlife SOS
- Wildlife SOS/YouTube
- Lees ook:
.
©AnimalsToday.nl Jane Sauer
