De kans is groot dat Noors walvisvlees uiteindelijk in hondenvoer terechtkomt. Noorwegen heeft moeite om zijn omstreden walvisvlees te verkopen. Volgens dierenbeschermingsorganisaties wordt het land gedwongen om een deel van de vangst te gebruiken voor de productie van hondenvoer.
Eerder deze maand maakte Noorwegen bekend dat er dit jaar 575 dwergvinvissen zijn gedood. Vorig jaar werden er 503 walvissen omgebracht. De vangst is nu al aanzienlijk groter, daarentegen is de vraag juist afgenomen en consumeert slechts 2 procent van de bevolking het walvisvlees. Volgens Susan Millward van het Animal Welfare Institute (AWI):
“De Noorse walvistitanen en regeringsleiders blijven het valse verhaal verspreiden dat de binnenlandse vraag naar walvisproducten toeneemt. In werkelijkheid worden deze walvissen die juist bijdragen een het gezond houden van de oceaan en klimaatverandering tegen gaan, aan de honden gevoerd.”
In een gezamenlijke verklaring beschrijven AWI en twee andere dierenwelzijnsorganisaties dat het walvisjagersbedrijf Hopen Fisk, het walvisvlees heeft verscheept naar het Noorse toeristenbedrijf Green Dog Svalbard, dat sledehondentochten aanbiedt.
.
Noors walvisvlees wordt diervoeder
AWI verstrekte een link met handelsdocumenten die zij had verkregen tijdens haar samenwerking met NOAH, de grootste dierenbeschermingsorganisatie van Noorwegen en Whale and Dolphin Conservation (WDC). Uit deze documentatie blijkt dat Hopen Fisk 6.000 kilogram walvisvlees naar Green Dog Svalbard heeft verzonden. De eigenaar van Green Dog Svalbard, Martin Munck, bevestigde aan The Animal Reader dat zijn sledehonden gevoerd worden met producten van walvisvlees. Maar volgens hem zijn dit restjes:
“Het is geen menselijk voedsel, het zijn restanten die overblijven. Hetzelfde wordt gedaan met afvalvlees van koeien, schapen en varkens dat gebruikt wordt voor huisdierenvoeders.”
In de verklaring van AWI staat dat Hopen Fisk in een recente reportage van de Noorse Omroep (NRK) heeft erkend dat het bedrijf walvisvlees levert voor hondenvoer. Een woordvoerder van Hopen Fisk schrijft per e-mailbericht aan The Animal Reader:
“Ja, we verkopen wel hondenvoer op onze website, maar niet vanwege een gebrek aan vraag naar walvisvlees. Integendeel, we hebben een groeiende vraag naar onze producten ervaren, zowel van nationale groothandelaren als van lokale visverkopers en restaurants.”
Het NRK-artikel zegt echter dat in 2020 van de bijna 533 ton gevangen walvisvlees, slechts 164 ton door winkels is verkocht. Het overige walvisvlees zou in zee zijn gedumpt, verkocht aan Japan of is gebruikt als ingrediënt voor huisdierenvoeders.
Een ander Noors walvisvaartbedrijf Myklebust Hvalprodukter, dat ook walvisproducten als diervoeder voor honden verkoop op zijn website, heeft volgens AWI in het verleden om toestemming gevraagd aan de Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (CITES) om gehakt walvisvlees naar Denemarken te exporteren, met als doel dit vlees te laten verwerken tot diervoeder. Het eindproduct zou vervolgens weer retour gezonden worden naar Noorwegen voor verkoop. Denemarken sprak echter zijn veto uit over de geplande zending, omdat de internationale handel in Noordoost-Atlantische dwergvinvisproducten voor commerciële doeleinden verboden is in dit land.
Moratorium walvisvangst
In de jaren ’60 van de vorige eeuw heeft de International Whaling Commission (IWC) een aantal maatregelingen genomen om de walvissen in hun voortbestaan te beschermen. Toen deze maatregelingen afdoende bleken om de terugloop te stoppen, besloot de commissie in 1982 tot een moratorium op de walvisvangst. Het verbod op de commerciële walvisjacht ging van kracht in 1986. Met als uitzondering: voor wetenschappelijk onderzoek mag er nog steeds op walvissen worden gejaagd.
.
.
Het moratorium had enig succes, waarna de leden Japan, Noorwegen en IJsland geen redenen meer zagen om zich langer te beperken. In 1993 hervatten de twee Europese landen de commerciële jacht met door henzelf opgelegde quota. Japan jaagt onder het mom van wetenschappelijk onderzoek. In 2014 oordeelde het Internationaal Gerechtshof dat Japan misbruikt maakt van de uitzonderingsregels en de vangst moest stoppen. Tot heden is er in de commissie geen meerderheid bereikt om het moratorium te beëindigen, en evenmin om het moratorium om te zetten in een definitief verbod. In de gezamenlijke verklaring van AWI, NOAH en WDC staat vermeld dat na de hervatting in 11 jaar tijd alleen al door Noorwegen meer dan 14.000 dwergvinvissen zijn gedood.
Bronnen:
- The Animal Reader
- Animals Welfare Institute
- Lees ook:
.
©AnimalsToday.nl Jessica Slotman
