Als een sprookje ontwikkelt de wolvenpopulatie zich in Nederland. Een wolf in midden Drenthe, een wolf bij het Brabantse Someren, een Zuid-Veluwse wolf en een paar wolven inclusief jongen noordelijk op de Veluwe. En dan is er ook nog een eenjarig jong van het paar dat zich ook op de Veluwe lijkt te vestigen.
Als biodiversiteit een soort postzegelverzameling van soorten is, dan is de wolf een nieuw vinkje op de lijst van postzegels. Biologisch is dat niet boeiend, maar wel de invloed van wolven op de prooidieren. De wolven op de Veluwe doden onder meer edelherten. Edelherten zijn sociale dieren. De Veluwse herten weten al generaties lang dat de mens jacht en dus ellende inhoudt. Daarom zijn ze heel schuw geworden. En nu komt daar de spanning van gevestigde wolven bij.
Verhuizing
Naast mensen steeds meer wolven die een hert het pad kruisen, die het hele jaar door gevaarlijk zijn. Wat staat je dan als hert te doen? Zorgen dat je weg blijft uit de leefwereld van de wolf! En dat is nu juist het ding van de komst van de wolf: er gaat een verhuizing van grote planteneters plaatsvinden. In feite verhuist de begrazing. Op het oude adres worden jonge boompjes meer met rust gelaten en kan er een verruiging en verbossing gaan ontstaan. Op het nieuwe adres wordt de verbossing juist tegengegaan en komen er nieuwe open stukken. Dus in tijd en ruimte zorgen wolven ervoor dat de natuur veel meer dynamiek en gedaantes krijgt. Daardoor kan het soortenboek nog dikker worden. Daar is ook voor het Yellow Stone National Park een prachtig filmpje over.
.
.
De wolf is dus eigenlijk een ambassadeur voor een dynamische en grote natuur. Er waren ooit plannen voor de ecologische hoofdstructuur, waarbij natuurgebieden in Nederland aan elkaar gekoppeld zouden worden. Oostvaardersplassen met de Veluwe en de Veluwe met het rivierengebied. Maar die plannen heeft CDA-staatssecretaris Bleker in de prullenbak gegooid. Nu hebben we zoiets als een Natuurnetwerk, versnipperd gestuurd door provincies. Op nationaal niveau is koppeling van natuurgebieden ver weg.
De wolf en de zeven edelherten
De Veluwse wolven doen hun ambassadeurswerk echter goed. Want het lijkt erop dat hun aanwezigheid ervoor heeft gezorgd dat prooidieren zelf koppelingen met andere gebieden zijn gaan zoeken. In de zomer blijkt namelijk iets unieks te hebben plaatsgevonden: 7 edelherten (mannetjes en vrouwtjes) zijn de Noord-Veluwse hekken ontsnapt en zijn gaan zwemmen. De Randmeren over, hup Flevoland in. Natuur op zijn best, maar gelijk is er gedoe met regeltjes en boeren die op voorhand schade zien.
En hoe is dan het vervolg van dit signaal van de herten? Het signaal dat ook zij recht hebben op ruimte en dat die gedeeld moet worden. Vooralsnog blijft het heel stil. Worden de edelherten afgeschoten, wordt de corridor voor hen gedicht, welke nieuwe ruimte en verbindingszones gaan er sowieso komen met de komst van de wolf? Over de wolf en de 7 edelherten; het echte verhaal is nog maar net begonnen.
Diederik van Liere – Institute for Coexistence with Wildlife
©AnimalsToday.nl
2 Comments
Comments are closed.
Deze zelfbenoemde “expert” zadelt andere met problemen op voor zijn eigen lust. Het wordt tijd dat hij zelf opdraait voor de kosten van zijn lusten. Waarom wil het park Hoge Veluwe geen wolven?? JUIST,omdat ze de populatie edelherten verstoren. Er worden miljoenen uit gegeven om het landschap intakt te houden en deze “expert” vondt het geweldig dat al dat geld weggegooid wordt. Het is toch zijn geld niet.
Ja…… en als dan de populatie edelherten, door het ontbreken van een natuurlijke vijand, explodeert, gaan we die heel gecontroleerd en geciviliseerd afschieten. Heeft de plaatselijke jachtvereniging ook weer eens een leuk weekendje, en de locale poeliers spinnen er garen bij.
U heeft helemaal gelijk;
Weg met de wolf.
Weg met de natuur.
Weg met een ouderwets en natuurlijk ecosysteem.
Ba.
Alleen de mens bepaalt wie er groeit en bloeit, gedijt en lijdt.