Een 10-jarig onderzoek toont aan dat baleinwalvissen hun jaarlijkse migratieroutes aanpassen als gevolg van de opwarming van de aarde. Vier van de zes walvissoorten die in het noordwestelijke deel van de Atlantische Oceaan voorkomen – bultruggen, Noordse vinvissen, gewone vinvissen en blauwe vinvissen – hebben hun verspreidingspatroon in het afgelopen decennium grondig veranderd. Het onderzoek vond plaats van 2004 tot 2014 op basis van akoestische opnames. Deze zijn verkregen uit nagenoeg 300 recorders die op de zeebodem geplaatst waren.
De temperatuur van de oceanen stijgt als gevolg van het broeikaseffect op aarde. Deze hogere temperaturen zijn niet geschikt voor alle bewoners van de oceaan en sommigen gaan daarom op zoek naar een nieuwe plek om te leven. Dit geldt dus niet alleen voor de walvissen zelf, maar ook voor hun prooien.
Klimaathelden
Walvissen passen zich niet alleen aan aan klimaatverandering, ze hebben ook een erg belangrijke rol in ons gevecht ertegen. Walvissen doen namelijk hetzelfde als bomen: ze slaan CO2 op in hun lichaam. Eigenlijk zijn walvissen nog effectiever dan bomen om de CO2-uitstoot te verminderen. Wanneer een boom namelijk gekapt wordt ontsnapt de in de boom opgeslagen CO2 weer terug de lucht in, terwijl een walvis het met zich meeneemt naar de zeebodem bij zijn/haar dood, waar het dan ook blijft. Niet alleen het lichaam van de walvis helpt onze lucht schoner te houden, walvispoep is ook erg goed tegen luchtvervuiling. Fytoplankton gebruikt namelijk de walvispoep voor zijn proces van fotosynthese en zet het zo om in zuurstof.
Hoé nuttig walvissen nou eigenlijk zijn werd ons vorig jaar al duidelijk gemaakt door middel van een mooie vergelijking in het Parool. Een walvis kan gemiddeld 33 ton CO2 opslaan, wat vergelijkbaar is met de uitstoot bij 231 keer vliegen naar Parijs. Van alle uitgestoten CO2 wordt naar schatting 40 procent opgenomen door fytoplankton, dat komt neer op zo’n 37 miljard ton per jaar. Het Parool:
“Dat is evenveel als vier keer het Amazoneregenwoud.”
Walvissen
Walvissen zijn de grootste zoogdieren op aarde maar voeden zich met de kleinste organismen in de zee: krill. Er zijn zo’n 90 soorten walvissen, waarbij onderscheid gemaakt wordt tussen de tandwalvissen en de baleinwalvissen. De naam zegt het eigenlijk al: een groep walvissen heeft tanden, de andere groep baleinplaten om mee te eten. Deze baleinen zijn een soort lange borstels die de walvissen gebruiken om de kleine diertjes mee uit het water te filteren.
Help de walvis
Helaas is klimaatverandering niet de enige bedreiging voor deze bijzondere zeezoogdier. Chemische vervuiling, de jacht, olie-en gasboringen in voedselrijke gebieden, aanvaringen met grote schepen en geluidsoverlast maken de oceanen minder goed leefbaar voor de dieren. Als de walvissen naar gebieden trekken met meer geluidsoverlast kunnen ze makkelijk de weg of hun partner kwijtraken omdat ze communiceren door middel van zang. Nu dat de walvissen hun routes aanpassen is het zaak dat hier rekening mee wordt gehouden in hun bescherming.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Robin Veenman
