Alsof het leuk nieuws is meldt het Jeugdjournaal van zaterdag 23 november op haar website dat alle 2000 schoolkinderen in de stad Bandung in Indonesië een kuikentje hebben gekregen. De overheid deelde de kuikentjes uit in de hoop dat de kinderen minder op hun mobiele telefoon zullen zitten. Op de foto zie je een kuiken alleen in een piepklein kooitje zitten (zie verder in het artikel). Aan het kooitje hangt een bordje waarop staat geschreven: ‘Zorg goed voor mij’. En daar moeten de kuikens en de kinderen het dan maar mee doen.

Kuikens
2000 kuikens als afleidingspeeltje voor schoolkinderen Indonesië | Foto: Pixabay

Er valt namelijk helemaal niet goed te zorgen voor een kuiken dat eenzaam en alleen in een klein kooitje zit. Het arme dier zal voortdurend piepen omdat het zijn moeder, broertjes en zusjes mist. Niet echt een leuk geluid om continu aan te moeten horen. Daarbij komt dat de huisvesting in het kooitje armzalig klein is, de kuikens speciaal voer nodig hebben en bijzonder kwetsbaar zijn. Een groot deel van de kuikens zal het daarom niet overleven, tot groot verdriet van de kinderen die om de kuikens zijn gaan geven. En wat gebeurt er met de kuikens die het wel overleven? Wat moet een kuiken helemaal alleen op een bovenhuis in een veel te kleine kooi? Nooit zal het kuiken echt als kip kunnen leven, lekker scharrelen en een zandbad en zonnebad nemen samen met soortgenoten. En wat als het kuiken een haan blijkt te zijn? Menig gezin zal die niet kunnen houden en het dier laten doden. Weer veel dierenleed, maar ook onnodig verdriet voor het kind.

Dit is weer typisch een voorbeeld waarin dieren misbruikt worden, maar waarbij vooraf absoluut niet nagedacht is over de consequenties voor zowel de dieren als de kinderen. Het is nog maar de vraag wat dit met sommige kinderen psychisch gaat doen en of dit niet veel schadelijker is dan lang op de mobiel zitten. De Indonesische overheid geeft bovendien aan deze kinderen een volstrekt verkeerd voorbeeld om hoe met dieren om te gaan: dieren zijn geen levend afleidingsmateriaal.

Kuikens voor vermaak in Nederland

We hoeven ons echter niet op de borst te kloppen dat dit niet bij ons gebeurt. Weliswaar in andere vormen, maar ook in ons land worden duizenden kuikentjes misbruikt ter vermaak omdat ze zo schattig zijn. Vooral met Pasen en in het voorjaar zijn de kuikentjes de klos. Er zijn helaas nog altijd behoorlijk wat dierenwinkels, tuincentra en kinderboerderijen die dan kuikentjes etaleren en voor een habbekrats verkopen. Er worden zelfs kuikenknuffeldagen georganiseerd. Maar geen kuiken zit er op te wachten om de hele tijd opgepakt en geknuffeld te worden.

Ook worden kuikentjes nog altijd misbruikt door winkels en hotels als levend decoratiemateriaal voor Pasen. En dan zijn er nog die talloze bedrijven die kuikentjes of bebroede eieren met een broedmachine verhuren of verkopen aan scholen, kinderdagverblijven, bejaardenhuizen en zorginstellingen. Bij de zorginstellingen worden de kuikens misbruikt omdat het zo goed zou zijn voor eenzame mensen. En bij de scholen en kinderopvangen worden kuikentjes misbruikt onder het mom van educatie. Zelfs milieu- en eductiecentra werken hier  genoeg doodleuk aan mee. Terwijl het dierenleed dat hier uit voortvloeit niet te overzien is en er hier werkelijk niets educatief en natuurlijks aan is. Onder een broedmachine geboren worden is geen natuurlijk proces. Kuikentjes hebben, net als vrijwel ieder ander dier, een enorme behoefte aan een moeder, die hen essentiële zaken leert en hen warmte en veiligheid biedt. Vanuit het ei communiceert het kuiken al met de moederkloek. Die moeder wordt hen nu bewust onthouden en dat allemaal ter vermaak. In natuurlijke zetting zal het kuiken de moeder tot een leeftijd van 10 weken volgen en alles van haar leren.

Behalve het expres onthouden van een moeder, zijn veel kuikens als ze wat groter worden opeens niet meer gewenst. Want wat doe je met een koppel volwassen kippen waarvan meer dan de helft ook nog eens haan is? Het merendeel wordt afgemaakt of gedumpt. Ook zijn er scholen die de kuikens aan de kinderen meegeven en zo de ouders opzadelen met een probleem. Of ze geven de kuikens aan een boer die ze later slacht. Probleem opgelost. Maar dat die boer ze slacht vertellen ze natuurlijk niet aan de kinderen.

Persbericht Comité Dierennoodhulp