Begin deze week fietste ik heerlijk door Amsterdam en tot mijn zoveelste verbazing viel mijn oog op een winkel vol met dode dieren. Ik kon het bijna niet geloven. Een hele etalage vol met opgezette dieren. Van vogels, vlinders en katachtigen, tot een beer, een wolf en zelfs een witte leeuw aan toe. Er zijn mensen die het blijkbaar leuk vinden om een dood dier in huis te zetten.
En om dit soort mensen dan toch een ‘goed’ gevoel te geven heeft de eigenaar maar een bordje in de etalage gezet met de volgende tekst:
“Taxidermy Amsterdam gaat verantwoord om met dieren en werkt met ministerieel erkende taxidermisten om dit te garanderen. Onze dieren komen vooral uit dierentuinen, vogelparken en vlinderfarms. Daar zijn ze een natuurlijke dood gestorven.”
Hoe verzin je het? Het verantwoord omgaan met dieren is hetzelfde als ‘de dieren zijn een natuurlijke dood gestorven’? Hoezo natuurlijke dood? En hoezo maakt een dergelijke ‘natuurlijke’ dood het opeens acceptabel dat je een dood dier dan maar als een ding behandelt en dat ding in je huis gaat zetten? Dat je daar als ondernemer geld mee wil verdienen vind ik helemaal onbegrijpelijk.
Dat dieren uit een dierentuin zouden komen maakt natuurlijk niet uit. Buiten het feit dat bijna geen enkel dier in een dierentuin een natuurlijke dood sterft. Ik mag zelfs hopen dat dit niet het geval is, omdat er anders sprake is van onnodig lijden. Nee, dieren in een dierentuin worden juist vanwege dierenwelzijn op een bepaald moment bijna altijd geëuthanaseerd en sterven vrijwel nooit een natuurlijke dood.
Maar wel of geen natuurlijke dood, het gaat in essentie om het gebruik van dieren als dingen. Verkoop van dode dieren is moreel verwerpelijk omdat je dieren wegzet als dingen en je ze niet respectvol behandelt als individuele wezens.
Stel je voor dat zo’n opgezette beer bij iemand thuis staat in de hal of in een restaurant of kantoor. En stel je voor dat mensen dan denken ‘wat mooi dat wil ik ook’. Maar er is niet toevallig net een beer overleden in een dierentuin. Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen wat er dan gebeurt? Dan krijg je een iets minder natuurlijk gestorven dier. En als er meer vraag naar komt en er dus veel geld mee te verdienen valt, dan ga je zorgen dat je aan die vraag kan voldoen. Hoe? Ja natuurlijk, dan ga je ermee fokken.
Precies de reden waarom ik ook zo’n hekel heb aan mensen die zichzelf aanpraten dat die konijnenbonten jas, gekocht in een tweedehands winkel, helemaal niet zo erg is want de dieren zijn toch al dood. Ja dat klopt, maar het probleem is dat meer mensen die ellende dan willen dragen en er niet genoeg dode konijnenjassen op zo’n markt liggen. En dus worden er nieuwe konijnen gedood om aan de toegenomen vraag te voldoen.
Voor mij de reden dat ik, toen mijn opa overleed en weggestopt achter in een kast een vreselijk dure bontjas bleek te liggen, meteen heb gezegd het ding graag te willen hebben. Daarna heb ik de jas in de ondergrondse vuilcontainer gegooid. Mijn opa zou dat absoluut een goed idee hebben gevonden want hij was een echte dierenvriend, maar in de tijd dat deze jas werd aangeschaft stonden de meeste mensen daar totaal niet bij stil. Nu gelukkig wel mag ik hopen.
Met ivoor uit een erfenis doe ik trouwens hetzelfde. Hamer erop en zo stuk mogelijk maken.
Maar goed, zojuist ook nog even rondgekeken in de webshop van de opgezette dierenwinkel. Voor slechts 15.000 euro heb je al een prachtige witte leeuw. Maar een witte Shetlandpony op het onderstel van een hobbelpaard behoort ook tot de mogelijkheden.
Gelukkig is het sale. Misschien een teken dat er binnenkort een bordje te huur op deze winkeletalage komt te hangen. Ik hoop het van harte!
De dag nadat ik langs deze vreselijke winkel fietste kreeg ik een filmpje van een bloemenstal op de markt in Doetinchem. Ik moest even goed kijken waarom iemand mij een video toestuurt van een bloemenstal, maar toen zag ik het. Tussen de bloemen en de planten was wat decoratie voor in huis neergelegd. Een opgezet hertenkop en een opgezette wilde zwijnenkop. Dat wil je toch niet in je huis hebben hangen? Precies hetzelfde verhaal. Een dood dier is geen ding!
.
.
©AnimalsToday.nl Karen Soeters
