Als vrijwilliger van een asiel in Spanje maak je de vreselijkste dingen mee. En als je als vrijwilligster daar denkt alles te hebben gezien wat met mishandeling van de podenco’s te maken heeft, brengt het toeval een nog ernstiger geval op je pad. Twee podenco’s aan elkaar vast gebonden met een heel kort touw, dat vreselijk strak om hun nek zat, liepen dwalend nerveus en vooral doodmoe en angstig over de snel weg. Als er een podenco onder de auto zou komen, zou de ander met het dode of verwonde lichaam verder moeten. Automobilisten stopten en keken alleen maar toe.
Het teefje was helemaal uitgeput en kon niet meer verder. Ze kon alleen nog maar gaan liggen. Ze haalde ook moeilijk adem door het veel te strakke touw. Het reutje kon niet anders dan ook stil blijven staan…heel dicht bij haar vanwege het korte strakke touwtje om hun nek en hij keek angstig en verdwaasd om zich heen. Het zag er naar uit dat het teefje net een nestje had gehad. Waar waren de puppy’s?
Dit was vreselijk om te zien! Automobilisten stopten en keken alleen maar toe. Gelukkig stopte er een auto en deze mensen hebben de honden bij het touwtje gepakt en overgedragen aan de vrijwilligers die daar toevallig kwamen. De vrijwilligers waren emotioneel toen ze dit zagen. Wat een vreselijke angst moeten deze honden hebben gehad!
Ze zijn heel voorzichtig naar de auto gebracht met het touwtje nog om hun nek, want dit zat zo strak dat het niet zonder pijn zomaar even losgemaakt kon worden.
In het asiel kwamen ze in een koud hok maar in ieder geval wel veilig. Er moest dringend opvang en geld komen voor de dierenarts. Podencoworld werd ingeschakeld en gelukkig melden zich al vrij snel adoptanten die erg begaan waren met deze twee honden. Op 31 mei 2017 werden Nico en Nica (deze naam hadden ze gekregen) op het vliegveld opgewacht door de familie Visser. Een bijzondere aankomst.
Nico was eerst buiten ontzettend bang. En verborg zich altijd in een hoekje. Nica wilde alleen maar pleasen, in de hoop dat ze dan geen verkeerde dingen kon doen waardoor de baasjes boos zouden worden. Nica is nu een heerlijke lieve ondeugende hond. En Nico is een speelse en vooral blije jongen geworden. Het heeft de familie Visser veel geduld en vooral veel begrip en liefde gekost om Nico en Nica zover te krijgen dat ze weer alle vertrouwen in de mensheid hebben gekregen. En gelukkig is dit gelukt.
Dankzij adoptie, want anders lagen deze twee arme zielen nog steeds in het asiel te wachten op wat er ging gebeuren.
Wachou Bakker – Kao
Coördinator opvang Podencoworld
