Kedi is een liefdevol gemaakte documentaire over enkele van de honderdduizenden straatkatten in Istanboel, Turkije. De vele zwerfkatten in de stad zijn een vast onderdeel van het straatbeeld, en voor veel mensen zijn de dieren een bron van plezier, hoewel de katten het natuurlijk lang niet altijd even makkelijk hebben.
In Kedi worden de katten Sari, Bengü, Aslan Parçasi, Psikopat, Deniz, Gamsiz en Duman gevolgd in hun dagelijkse leven en hun interactie met mensen en elkaar. Ze hebben allemaal hun eigen karakter: speels, lief, heldhaftig, stout of juist de ‘perfect gentleman’.
Katten weten beter
Regisseur Ceyda Torun werd geboren in Istanboel en bracht er haar jeugd door. Op straat speelde ze veel met de katten, die door de meeste mensen niet beschouwd worden als ongedierte, maar juist als waardevolle toevoeging aan de stad. Een citaat uit de film geeft aan waarom:
“Ze zeggen dat katten van God’s bestaan afweten, maar honden niet. Honden denken dat de mens God is, maar katten niet. Ze weten wel beter.”
Veel mensen in Istanboel hebben een of meerdere katten geadopteerd door ze van voedsel te voorzien of ze te verzorgen wanneer ze ziek zijn. Maar de dieren zijn niemands eigendom, ze keren altijd weer terug naar het leven op straat.
Magisch
De recensies over Kedi zijn lovend. Joe Leydon van Variety schrijft:
“Een magische en opmerkelijke documentaire.”
Maak kennis met één van de hoofdrolspelers: Duman, een echte heer:
.
Sterke band
Volgens regisseur Ceyda Torun denken de meeste mensen in Istanboel er niet aan om een kat als huisdier te nemen, maar hebben ze wel hart voor de dieren. Het komt dan ook vaak voor dat een hele buurt voor de lokale katten zorgt, waardoor ze een sterke band hebben met de dieren en de katten mensen samenbrengen.
Kedi duurt 80 minuten en is in 36 filmhuizen in Nederland te zien. Klik hier om te zien in welke bioscopen Kedi draait (link niet meer actueel). Bekijk hieronder de Nederlandstalige trailer van Kedi:
.
.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Bart van Riel
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
2 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Beslist een aanrader voor elke kattenvriend! En voor elke Istanbulliefhebber.
Wel bleef ik me almaar afvragen waarom mensen wel katten verzorgen en er ook dierenartsen voor inschakelen, maar ze niet laten castreren. Ik werk op dat punt nauw samen met St. Zwerfkatten Rijnmond. Ik zorg ook, maar houd wel de populatie onder controle.
En nee, ik ben geen godin voor de katten. Ze weten dat ik slechts de Grote Voederaar ben …
Honden weten het beter dus, want zij weten dat god een verzinsel is van mensen en dat de meeste mensen helemaal geen god zijn, want zo gedragen ze zich ook niet. De meeste mensen snappen nog totaal niets van honden of andere dieren.
Honden zijn over het algemeen sociale dieren, iets wat katten vreemd, dus een kat is ook meer mens, egoistisch.