Deze weken hoor je op de radio, zie je op TV en lees je in de kranten niets anders dan geklaag van kippenboeren en hun fans. Waar hebben ze het over?
De kippenboeren hebben het alleen over hun schadeposten: wat het hun kost om de eieren te vernietigen, hun kippen te vergassen. Ze praten alleen over geld, wat de waarde is van de “dingen” die ze af moeten maken en wat dat doodmaken al niet kost…
Ik heb alleen maar discussies gehoord over een schuldvraag: wat de overheid heeft nagelaten, wat de sector zelf niet goed heeft gedaan, wat de NVWA vindt dat ze wel of niet goed heeft gedaan. Bij iedereen liggen de prioriteiten duidelijk ergens anders.
Niemand, maar dan ook niemand praat over kippen. Dat zijn levende dieren met een kloppend hart, die er ooit voor gekozen hebben om – anders dan de wild gebleven dieren – met ons samen te leven.
Al deze ondernemers en politici huilen om geld. Het lijkt wel of ze werken met aardappelen of bakstenen in plaats van levende wezens. Miljoenen euro’s lopen ze mis. En dat vinden ze het ergste. Er is geen greintje gevoel voor de kip zelf of voor dierenwelzijn bij zowel de bewindslieden, de NVWA als de kippensector. Ik heb maar één (biologische) kippenhouder horen vertellen dat hij zijn dieren niet vergast, maar hoopt dat ze over een paar maanden weer “schone” eieren leggen.
Wat zou ik al die jeremiërende klagers graag eens bij mij uitnodigen, om in mijn tuin te komen kijken naar een rondscharrelende kippenmoeder met haar zestien (!) kuikens. Hoe zij ze allemaal bij elkaar houdt en met eindeloos geduld leert hoe ze hun eten kunnen zoeken en wat goed voor ze is. Hoe de haan rent van de halfwas kuikens en de oudere kippen naar het jonge goed, om ze allemaal te beschermen. En hoe tegen de avond de grotere kuikens op de hanenbalken geholpen worden door de volwassen kippen, boven mijn twee koeien Tammo en Rooske. Daar heeft ook een heel stel boerenzwaluwen hun nest gebouwd. Het is er heel gezellig. De moeder lokt haar kleine grut rond vijf uur weer terug in haar ren met veilig nachthok, dat we af kunnen sluiten. Want er wonen ook steenmarters bij ons in de buurt en kleine kinderen horen ’s-nachts in huis te zijn.
Daarom kijk ik deze dagen niet meer naar het nieuws en luister niet naar de radio. In plaats daarvan vertel ik mijn kippen wat wij mensen hun soortgenoten aandoen. Ik bied ze mijn excuses aan. De kippen kijken me verbaasd aan. Zij kunnen niet in verzet komen, zelfs niet voor zichzelf opkomen.
Wie gaat dat voor hen doen? Wie staat op om de leiding te nemen voor een hele grote actie van minstens 100.000 mensen op het binnenhof. Zoveel kippen gaan er ook in een legbatterij… Het moet niet beperkt blijven tot gemopper op social media. Het gaat erom dat de bewindslieden in den Haag zien dat er een hele grote groep is die niet langer accepteert hoe er met dieren wordt omgegaan. De onzinnige transporten over grote afstanden, alleen omdat het goedkoper is om dieren levend te vervoeren. De belachelijke ruimte-eisen per dier: twee varkens in een badkuip; hun hele leven! Dit MOET anders.
Laten we deze zoveelste dierenramp aangrijpen om te laten zien hoe belangrijk wij dierenwelzijn vinden en dat we het gesol met levende have – volgens Rudy Kousbroek “onze Medereizigers” – niet langer pikken. Wie toch in Nederland met dieren wil werken, zou eerst bij een opvang als Melief moeten werken met kippen, voordat hij een vergunning krijgt.
Lenie ’t Hart, Oprichter zeehondencrèche Pieterburen en het Lenie ’t Hart Zeehondenfonds
@Animals Today
3 Comments
Comments are closed.
Lenie, niet het nieuws volgen betekend dus ook dat je alle berichten mist van al die kippenboeren die de levens van de kippen zeer aan het hart gaan,en dat deze ondernemers,die volledig buiten hun schuld de dupe zijn van malafide handelaren , klagen over geld is te begrijpen, zij zien immers hun broodwinning volledig buiten hun schuld naar de knoppen gaan.
Dat je maar 1 biologische kippenboer hebt gehoord betekend niet dat er vele andere kippenboeren hetzelfde willen.
Legbatterijen bestaan al jaren niet meer in NL,en nee, het is niet goedkoper om levende dieren te vervoeren, het is juist duurder.
2 varkens in 1 badkuip? in je dromen zeker.
En jou toom kippen? prachtig, gun ik iedereen, maar kan je niet je brood mee verdienen, laat staan het land voeden.
Een prachtig en hartverwarmend stukje, zo voor het slapengaan.
Prachtig gesproken en volledig mee eens. Je hoort alleen maar geklaag en gezeik hoe zielig ze zijn de boeren. Dit zou toch ook mede door het aantal stalbranden het moment moeten zijn om de schop door het boerenleven te halen. Zelf ben ik inmiddels al jaren vegetarisch. Ik walg van de manier hoe mensen met dieren om kunnen gaan. Alles draait om geld en gemakzucht.
De boeren die echt voor hun beesten gaan er van houden, er van genieten zouden meer in de
schijnwerpers moeten staan. Het kan nog steeds. De kleine boer waar een dier een dier mag zijn.
Ik ben blij van tijd tot tijd ook verhalen te lezen over gelukkige kippetjes, varkens etc.
Lenie ’t Hart succes met het goede werk dat je al hebt verricht en nog steeds verricht.