Maandag 14 januari om 13.00 uur nodigen Helly en Martin Gaus pers, gemeenten en hondengedragstrainers uit voor een bijeenkomst in hun Gedragscentrum te Lelystad (Bronsweg 9) waar zij uit de doeken zullen doen wat er mis is met het risico-assessment dat in opdracht van de overheid door de universiteit Utrecht ontwikkeld is voor honden die gebeten hebben. Veel honden zijn in de afgelopen jaren in de opslagperiode getest en werden door middel van het risico-assessment waarvan een gedragstest één van de vijf onderdelen is, als zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd.
Veertien van de vele aldus geteste en ter dood veroordeelde honden mochten door tussenkomst van een advocaat met toestemming van Justitie vervoerd worden naar het Gedragscentrum van Martin Gaus, meer dan de helft werd daar verdoofd binnengebracht omdat de honden als ‘zeer gevaarlijk’ werden beschouwd. Na een periode van rust en aansluitend een individueel aangepast gedragsmodificatie-programma met een eigen verzorgster en trainster en een maatje in hun kennel, is dezelfde test door dezelfde testpersonen afgenomen. Twaalf honden slaagden nu voor de test en mochten naar huis terug. Helly en Martin Gaus vonden zelf twee honden te gevaarlijk en die twee honden werden bij hen in aanwezigheid van de eigenaars geëuthanaseerd.
Tientallen honden kregen deze kans echter niet en zijn de afgelopen jaren hierdoor vaak onterecht gedood nadat ze maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, geïsoleerd in een hok bij een opslaghouder zaten. In overleg met het Parket Generaal is dit risico-assessment in een brief aan alle gemeenten in ons land aangeboden als middel om met bijtincidenten om te gaan. In deze brief wordt geadviseerd om ook honden die nooit gebeten hebben, maar waarvan gedacht wordt dat ze dat mogelijk in de toekomst wel kunnen gaan doen, aan een risico-assessment te onderwerpen. Een zeer verontrustende zaak omdat volgens Helly en Martin Gaus dus is gebleken dat dit nog niet gevalideerde risico-assessment samen met de manier en de omstandigheden waaronder de test wordt toegepast, niet deugt.
Er zijn volgens Helly en Martin Gaus veel betere alternatieven beschikbaar waardoor honden met een bijtincident niet gedood hoeven te worden en toch de veiligheid van burgers gegarandeerd wordt. Er is voor gemeenten een eenvoudig op te volgen protocol ontwikkeld voor een mens- en hondvriendelijker aanpak ter voorkoming van bijtincidenten. Volgens dit protocol zou er zodra er een hond gebeten heeft een onmiddellijk aanlijn- en muilkorfgebod moeten volgen waarna de eigenaar verplicht is op eigen kosten het probleemgedrag van zijn hond door middel van een gedragstrainingscursus aan te pakken. Wil de eigenaar alsnog van het aanlijn- en muilkorfgebod voor zijn hond af dan zal de hond na de training op kosten van de eigenaar op het probleemgedrag getest moeten worden. Behalve dat door het toepassen van dit protocol het aantal bijtincidenten daadwerkelijk kan verminderen omdat ook de eigenaar hier iets door leert, kan ook het enorme verdriet, boosheid en frustratie van eigenaars en hun kinderen voorkomen worden omdat zij zich niet radeloos meer hoeven af te vragen hoe hun in beslag genomen hond het maakt. Bijtincidenten zullen alleen echt verminderen door preventie: door eigenaars te leren hoe honden functioneren en hoe zij het gedrag van honden kunnen aansturen. Ook daar ligt maandag een voorbeeld voor klaar.
Persbericht Martin Gaus Centrum
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
4 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Hello!
What news you have about Romanian dogs destiny? They will start to be killed in 25 of september or not???
Zo goed als altijd wordt de agressie veroorzaakt door mensen. Doodgewoon doordat men niet genoeg kennis heeft over het gedrag van een hond of doordat er verkeerde of verouderde opvoedmethodes gebruikt worden. Uiteindelijk is de hond ten onrechte de dupe, honden hebben geen schuld, zij reageren gewoon op hun natuurlijke manier. Zelf heb ik het een en ander over agressie geschreven op mijn informatieve hondensite, meer kennis over hondengedrag kan heel veel problemen voorkomen. Link naar het artikel ‘agressie bij honden’: http://www.hondenwijzer.com/agressie.html
Hier kan niet genoeg de nadruk op worden gelegd. De meeste mensen weten dit echt niet. Ik wist het eerst ook niet, dacht: dat kan ik wel, ik heb vroeger altijd honden gehad… Maar dat zegt niets. Ben, ondanks het verdriet dat eraan voorafging, heel blij dat ik wat het gedrag van honden ben bijgesteld door deskundigen. Als iedereen dit wist en ermee aan de slag ging, zou een hondenleven dat gecombineerd wordt met de mensenwereld er een stuk beter uitzien. Dank u wel, Martin Gaus, voor deze waardevolle opsteker.
Mijn 8 jaar oude hondje, Jack Russel, leek aanvankelijk gedragsgestoord. Ze had beurtelings mij en later mijn vriend gebeten. Op een zondag bedreigde ze ons. Ik schakelde de dierenarts in, de ambulance kwam en weg was mijn hondje. Maar ze zou nog een kans krijgen, zei de dierenarts, ze zou door een gedragstrainer worden bekeken. Ze ging in de kennel. We waren wanhopig en hadden afscheid genomen van het diertje. We wisten niet dat het agressieve gedrag van het hondje aan ons, en vooral aan mij als de eigenaar lag. Ik had haar overgenomen van een buurvrouw die gestorven was. Ook bij haar gromde en beet ze (van zich af). Ik wist niet precies hoe ik met haar om moest gaan, ze had een eigen karaktertje. Ik deed dus maar wat ik dacht dat goed zou zijn. Kortom: na 4 weken in de kennel te zijn geweest, kwam ze bij me terug. Ik hield me aan de basisregels die ik meekreeg. En nu? Nu heb ik een schat van hondje, lief en volgzaam en ja, nog altijd pittig, maar ze bijt en gromt niet meer, is aanhankelijk en ik heb alleen nog maar vreugde aan haar. Een pluim voor de dierenarts en de gedragstherapeut die de herkansing hebben doorgezet. Heb je een valse hond? Weet je het wel zeker? Mijn Jack Russeltje is in ieder geval niet, al had de halve wereld om me heen me al aangeraden dat ‘valse kreng’ weg te doen. Gelukkig heb ik mijn gevoel gevolgd en mijn hondje leeft nog, vrolijk en wel. Dit goede resultaat gun ik alle ‘valse’ hondjes… Ga er mee aan de slag, alstublieft. Gun het beestje zijn leven en pas je gedrag aan. Een hond is geen mens.
Ine Verhoeven, Nijmegen
Ik zoek dringend hulp voor een aantal honden bij ons in de straat (buitengebied van Roosendaal)
Afgelopen zomer werd mij door een ambtenaar van de afdeling Handhaving van de gemeente Roosendaal “in vertrouwen” verteld, dat de totaal afgezonderde en geïsoleerde honden in beslag genomen waren. Ik vertelde dat wij ’s nachts wakker lagen van het geblaf. Dat was al zeker 3 jaar zo. Toen ik enkele weken geleden weer belde, ontkende dezelfde afdeling in alle toonaarden het verhaal van hun eigen ambtenaar. Ze kwamen kijken met een ambtenaar van de dierenpolitie, die niets onrechtmatigs kon constateren. De afmetingen van de verblijven kloppen en ze hebben een min of meer schoon nachthok. De honden zijn te vet, want ze krijgen wel eten, maar hebben geen beweging, behalve af en toe een uitbraak poging en blaffen, Want dat gaat onverminderd door. Nu dus bijna 4 jaar.
Ik wil graag het ware verhaal naar boven hebben en de honden herplaatst zien bij mensen die er goed voor kunnen zorgen. Ik zou ze zelf willen nemen, maar met 1,5 ha onomheind terrein en 11 katten zou dat geen succesverhaal worden.
Dus: Help!