Op bezoek bij dierenopvang- en ziekenhuis Folly Wildlife Rescue 

Vele medewerkers en vrijwilligers doen dagelijks hun uiterste best gewonde en zieke dieren op te lappen, in binnen- en buitenland. Het is mooi om te zien hoe dit in zijn werk gaat en hoe dieren in nood met veel liefde en deskundigheid verzorgd worden. Tijdens een weekend in Engeland kreeg eindredacteur Angelique Lagarde eind juni de gelegenheid een kijkje te nemen bij Folly Wildlife Rescue in de buurt van Tunbridge Wells.

Folly Wildlife Rescue vangt wilde dieren in nood op, waarvan sommige gewond zijn geraakt, of verweesd. Ze worden medisch behandeld als dit nodig is: de opvang heeft een eigen ziekenhuis en beschikt over moderne faciliteiten zoals een röntgenapparaat en sinds december 2016 een dierenarts die drie dagen per week aanwezig is. De opvang is sinds 2012 gevestigd in het Broadwater Forest; een prachtig natuurgebied waar diverse voormalige patiëntjes na herstel zijn uitgezet.

Drukte van jewelste
Jaarlijks vangt Folly zo’n 3.500 gewonde en ouderloze dieren op en dit aantal stijgt elk jaar. Momenteel zijn er honderden dieren aanwezig: zangvogels, egels, dassen, duiven, zeevogels, kraaiachtigen, eendjes, roofvogels, muizen etc. Vooral in deze tijd van het jaar is het erg druk met jonge dieren. Zodra de voederronde klaar is, kan men opnieuw beginnen. Tijdens het bezoek zagen we in mooie couveuses allerlei jonge vogeltjes met opengesperde bekjes waar medewerkster Jane met een penseeltje een speciaal papje in stopte. Van eten worden de vogeltjes ook een beetje vies, Jane veegde ze na de voederbeurt dan ook netjes af.

Oprichtster Annette Risley:

“Mei en juni zijn onze drukste maanden, waarin we veel dieren binnen krijgen. Vaak krijgen we er zelfs wel 35-40 op een dag bij.”

Folly Wildlife Rescue heeft drie fulltime medewerkers en zes seizoensmedewerkers van mei tot en met september, voor een bezetting van 8.00 tot 18.00 u. Daarnaast zijn er veel vrijwilligers: in de zomerperiode zijn er 10-15 mensen nodig en in de winter zo’n 8-10.

Het hele jaar door
Andere dieren zijn minder seizoensgebonden. Het hele jaar door worden egels opgevangen: van mei tot en met september zijn het voornamelijk verweesde baby’s en jonge, zieke herfstegels van november tot en met maart. Deze blijven tot het voorjaar. Ook dassen komen het hele jaar binnen: zij raken gewond door het verkeerd, door territoriale strijd en door vallen. Van januari tot en met mei worden ouderloze dieren gebracht. Dassen worden getest op rundertuberculose (lees de vele artikelen op Animals Today over de dassenvervolging in Groot-Brittannië).

Menselijk handelen grootste zorg
Hoewel er uiteraard vogels uit hun nest vallen bij zware wind, of worden aangevallen door andere wilde dieren, is de overgrote meerderheid van de opgevangen dieren het slachtoffer van menselijke activiteiten. Denk hierbij aan dieren die verstrikt raken in plastic, hekwerk of vislijnen, verkeersslachtoffers, verwondingen die ontstaan door apparaten die in de tuin worden gebruikt, vergiftiging, dieren die beschoten zijn (roofvogels bijvoorbeeld) en aanvallen van huisdieren. Annette:

“98% van de dieren die we opvangen zijn gewond of verweesd geraakt door menselijk toedoen.”

Voor sommige diersoorten heeft dit zeer grote gevolgen, zoals de egel. De populatie is fors gedaald en is nu zorgwekkend laag. Annette:

“Er zijn helaas veel minder egels. Tien jaar geleden bijvoorbeeld hadden we maar liefst 700 egels in een jaar tijd. Twee jaar geleden hadden we het laagste aantal ooit, 300! Vorig jaar vingen we er 500 op. Dit komt vooral door verstedelijking en het verdwijnen van leefgebied. Ook houden mensen minder rekening met wilde dieren en hun behoeften en brengt de moderne tijd veel gevaren met zich mee.”

De opvang is gespecialiseerd in het met de hand grootbrengen van dieren en is hierin succesvol. Naar schatting overleeft zo’n 70% en kan terug naar ‘huis’.

“Waar mogelijk plaatsen we dieren terug waar ze vandaan komen.”

Onverdraagzaamheid tegenover wilde dieren
Om ervoor te zorgen dat mensen meer begrip hebben voor de wilde dieren waarmee we samenleven en rekening met ze houden, doet Folly Wildlife Rescue veel aan educatie. Zo probeert men ook misvattingen weg te nemen, zoals het idee dat eksters alle zangvogels doden, en vossen voor de lol doden.

“We merken dat de meeste mensen nogal onverdraagzaam zijn tegenover wilde dieren en hun behoeften: ze ondervinden al snel overlast. We geven uitleg op scholen en gemeenschapsgroepen om begrip voor wilde dieren en de natuur te stimuleren, een veilige omgeving te creëren en te laten weten hoe men kan voorkomen om wilde dieren te verwonden. Deze tips staan ook in onze folder en de website.”

Een aantal van de vele adviezen die Folly Wildlife Rescue geeft om ongelukken te voorkomen:

• Vijvers en zwembaden: Zorg voor een platform waarop dieren kunnen klimmen en ontsnappen. Veel dieren verdrinken in vijvers met steile zijkanten en onafgedekte zwembaden.
• Composthoop: Steek niet zonder te kijken een riek in de composthoop. Egels en andere kleine dieren kunnen erin gekropen zijn.
• Ballonnen: Als een dier ze inslikt kan het overlijden, dus knip ze door en gooi ze weg als je ze buiten vindt. Boycot evenementen waar ballonnen worden losgelaten.
• Boomonderhoud, snoeien etc: Het bijhouden van de heg verstoort vogelnesten gewoonlijk niet, maar vermijd grootschalig tuinonderhoud tussen maart en september.
• Slakkenkorrels en pesticiden: Gebruik geen slakkenkorrels, ze doden egels, zangvogels en huisdieren. Beperk het gebruik van pesticiden of gebruik biologische bestrijdingsmiddelen!

Oprichting dierenopvang
Annette Risley startte met het opvangen van dieren in 1987, toen ze voor organisatie Animal Aid werkte. Het begon met een gewonde egel, die naar het kantoor van de dierenwelzijnsorganisatie werd gebracht. Meer egels volgden en in 1994 richtte Annette Folly Wildlife Rescue op. Steeds meer diersoorten vonden hun weg naar de opvang, evenals vrijwilligers die deze dieren wilden helpen. Maar ook de kosten stegen fors. De opvang ontving in 2002 een tweetal grote donaties die het verschil maakten. Van Sir Paul McCartney ter nagedachtenis aan zijn overleden vrouw Linda, en van de dierenbescherming RSPCA ontving men apparatuur en een ambulance. De organisatie werkte vanuit een garage, schuurtjes en volières en die voldeden steeds minder voor de toestroom van dieren. Annette had grote plannen, ze wilde een eigen dierenziekenhuis oprichten. Uiteindelijk lukte het hiervoor de fondsen te werven en in 2012 opende Folly Wildlife Rescue haar deuren in natuurgebied Broadwater Forest. De eerste patiënt was weer een egel.

Folly Wildlife Rescue is nu een indrukwekkende, moderne opvang voor wilde dieren met betrokken, professionele medewerkers die graag over hun geweldige werk vertellen. Vind je het ook leuk om het wel en wee van de dieren in deze opvang te volgen? Op Facebook kun je zien welke dieren binnen komen en welke (binnenkort) weer terug naar hun natuurlijke leefomgeving kunnen.

©Animals Today Angelique Lagarde