De laatste tijd wordt er in de media veel geschreven over bijtincidenten met hoog-risico honden en nemen ook binnen de hondenprofessionals de discussies toe over de voorgestelde maatregelen om de problemen met honden op te lossen of te voorkomen. In veel van die discussies verliezen we ons soms in het poneren van statements en standpunten die dan nog extremere reacties opwekken (actie is natuurlijk reactie weten wij als hondenprofessionals). In die discussies laten we ons soms verleiden tot naming en shaming van personen of organisaties, verwijten over en weer of persoonlijke aanvallen, omdat we het niet eens zijn over de inhoud.
Is in die liefde voor honden dan alles geoorloofd? Gelukkig hebben we in Nederland vrijheid van meningsuiting en heeft iedereen recht op zijn mening, ook als die verschilt van die van anderen. Hoe mooi zou het alleen zijn als we dezelfde compassie die we voor honden hebben ook voor onze soortgenoten en vakgenoten op kunnen brengen? Hoe mooi zou het zijn als we niet alleen positieve trainingsmethodes op honden toepassen, maar ook op een positieve manier communiceren met collega’s?
In de hondenwereld zijn we opvallend ontwikkeld en professioneel bezig met hondenwelzijn en positieve trainingsmethodes. Veel baasjes zijn dan ook enorm betrokken bij het welzijn en de opvoeding van hun hond en doen hun uiterste best om dat welzijn zo goed mogelijk te houden. Voor veel honden is dan ook het grootste probleem in hun leven hoe lang de wandeling wordt, naar welk bos ze vandaag gaan, hoe ze nu die nieuwste puzzel gekraakt krijgen of met welke speeltje ze zullen spelen. Goed bezig dus, voor een groot deel van de honden en mooi dat we dat als hondenprofessionals bereikt hebben!
Toch zijn er ook honden die mishandeld, verwaarloosd, als machtsmiddel gebruikt worden, of ingezet worden voor hondengevechten. Met name bij de zogenaamde ‘Hoog-Risico’ honden oftewel de stoere rassen is dat relatief vaak het geval (blijkt uit onderzoek). Een van de oorzaken is dat deze rassen nu eenmaal een bepaalde aantrekkingskracht hebben op bepaalde typen baasjes die andere doelen voor ogen hebben dan het welzijn van hun hond. Veel van deze honden belanden uiteindelijk in het asiel, de pech is dat deze asielen uitpuilen van de Hoog-Risico honden en dat maak het vinden van een geschikte, verantwoorde eigenaar lastig.
Hoewel er geen cijfers beschikbaar zijn, lijken de problemen met deze Hoog-Risico rassen toe te nemen. Dit is een onderwerp wat veel emotionele reacties los maakt zowel bij de slachtoffers van bijtincidenten, als de eigenaren van een bepaald type hond, maar ook bij ons als professionals in de honden wereld. Duidelijk is dat we binnen die hondenwereld nogal van mening verschillen over wat de beste oplossing is voor deze problematiek: (her)trainen, testen, opleggen van maatregelen, fokbeleid, verbieden, euthanasie, etc. Een ding hebben we echter gemeen: de liefde voor honden, die dieren die (meestal) een geweldige verrijking van ons leven zijn.
Een complex maatschappelijk probleem, zoals die van Hoog-Risico honden, kan alleen opgelost worden door een multi-factoriele benadering. Een dergelijk probleem kun je dus alleen oplossen door met elkaar, juist met mensen die een andere mening toegedaan zijn, in gesprek te blijven, begrip voor elkaar proberen op te brengen en je oprecht te willen verdiepen in de inhoud zonder je te verliezen in louter emotionele reacties. De waarheid of een simpele oplossing bestaat immers niet en al zeker niet voor een complex probleem. Bovendien; als wij als hondenprofessionals al geen respect voor elkaar kunnen opbrengen, hoe kunnen we dat dan van onze cursisten, klanten en de gemiddelde hondenbezitter verwachten?
Chantal Kapteijn – Gedragsbioloog en Gedragstherapeut
Over de schrijver
Chantal Kapteijn is afgestudeerd gedragsbioloog, heeft een post HBO bedrijfskunde behaald en is daarnaast gediplomeerd trainer en gedragstherapeut. Zij heeft zich met name gespecialiseerd in diergedrag met in het bijzonder het gedrag van honden en paarden. Onder andere heeft zij als gedragsbioloog en manager voor verschillende non-profit dierenbeschermingsorganisaties gewerkt, heeft ze haar eigen bedrijfje en is docent bij opleidingen voor gedragstherapeuten voor honden en paarden. Haar passie is het verbeteren van dierenwelzijn, in het bijzonder in relatie met de mens.
©AnimalsToday.nl
1 Comment
Comments are closed.
Het vervelende is dat de meeste mensen niet of alleen in het begin met hun hond trainen en daarna doen ze maar wat en gelukkig is dat in de meeste gevallen ook geen probleem, maar als je een sterke dominante hond hebt kan dat tot behoorlijke problemen leiden.
Ik zie in mijn omgeving allerlei soorten honden, maar schrik er van hoeveel er zeer agressief op mjn hond reageren, met als gevolg dat mijn hond niet eens meer contact zoekt met de ander, maar het liefs met een grote boog er omheen loopt, wat de ander weer triggert om hem dan juist te grazen willen nemen.
Het is leuk op de beide hondenscholen waar ik kom, maar verder is het niet altijd leuk.