Orang-oetan Amy werd maar liefst zeven jaar lang gevangen gehouden in een kleine kooi. International Animal Rescue (IAR) heeft haar gered, een prachtig moment waar Animals Today al eerder over schreef. Na een lange revalidatieperiode was Amy onlangs klaar om haar soortgenoten te ontmoeten.
Amy zat jarenlang opgesloten in een kleine houten kist. Dankzij een verzoek om hulp van organisatie Yaysan Palung trof IAR Amy eenzaam aan, zonder gezelschap of comfort. Haar kist was zo klein dat ze haar poten niet eens kon strekken. Een strakke ketting om haar nek zorgde voor een diepe wond, haar rug is krom en ze heeft littekens op haar heupen.
Voorspoedig herstel
Het goede nieuws is dat Amy erg goed herstelt. Na haar redding heeft ze een aantal gezondheidscontroles gehad en een periode in quarantaine gezeten in het opvangcentrum in Ketapang, Indonesisch Borneo, om haar mentaal en lichamelijk weer op de rit te krijgen. Ze mocht verhuizen naar een buitenkooi waar ze naar andere orang-oetans kon kijken. Zo kon ze ook wennen aan het uitzicht en de geluiden van de buitenwereld. Na een week voelde Amy zich al helemaal gesetteld in haar nieuwe omgeving en mocht ze verhuizen naar een kooi naast een andere orang-oetan.
Heribertus Suciadi, medewerker van IAR:
“Ze was erg nieuwsgierig naar haar nieuwe buurvrouw en probeerde door de tralies heen haar aan te raken. Het was duidelijk dat ze wilde spelen met haar nieuwe vriendin.”
Kennismaking
Een paar weken later was Amy klaar om het bos in te gaan en de andere orang-oetans in het echt te ontmoeten. In onderstaand filmpje zie je dat Amy gefascineerd is door alle bomen om haar heen; ze neemt af en toe een pauze om eens goed rond te kijken en alles in haar op te nemen. Haar nieuwe vrienden wachtten al op haar, ze probeerden haar geur in zich op te nemen en sommige probeerden haar aan te raken.
Alan Knight, leidinggevende bij IAR:
“Het is hartverwarmend om Amy samen te zien met haar soortgenoten, nadat ze zo lang opgesloten en alleen is geweest. Ze past zich ontzettend snel aan aan haar nieuwe omgeving en dat getuigt echt van fysieke en mentale veerkracht.”
Verwoesting regenwoud
IAR zal Amy’s voortgang blijven volgen. Het uiteindelijke doel is Amy terugbrengen naar waar ze hoort: het regenwoud. Amy’s verhaal heeft dan wel een goede afloop, maar helaas is dit eerder uitzondering dan regel voor orang-oetans. Orang-oetans zijn vaak het slachtoffer van ontbossing, met name in Indonesië. Ze verliezen de torenhoge bomen die ze als thuis zien aan de palmolie-industrie. Geschat wordt dat orang-oetans nu al zo’n 90 procent van hun oorspronkelijke leefgebied hebben verloren door ontbossing. Ieder uur worden er 300 voetbalvelden aan bos vernietigd om meer plaats te maken voor plantages. De apen gaan in hun wanhoop op zoek naar voedsel in de nabijgelegen dorpen. Daar worden ze vaak gevangen en verkocht of gehouden als huisdier. Hierdoor is de orang-oetan met uitsterven bedreigd en als er niets gedaan wordt om deze dieren te beschermen, zijn we ze misschien voor altijd kwijt.
Bron: OneGreenPlanet ©Animals Today Sophie Janssen
2 Comments
Comments are closed.
Ohhh… ik word hier toch zóóó intens gelukkig van!!
Eindelijk ’thuis’.
Er zijn nog zoveel dieren ver van huis.
Geweldig dat er mensen zijn die zich dit leed aantrekken.
Dank dank dank.
Jullie maken de wereld véél mooier!!
Ontroerend dat deze orang-oetan toch nog een fatsoenlijk leven zal krijgen na zo veel jaren ellende.
Enorm triest dat de meeste orang-oetans helaas deze kans niet krijgen.
Wat bezielt mensen toch om dieren dit aan te doen?
Het geeft overigens ook aan hoe een dier weer tot leven komt en karakter krijgt nadat hem dit jaren lang is onthouden door opsluiting onder erbarmelijke omstandigheden. Dat geldt natuurlijk ook voor de MILJARDEN dieren die wereldwijd de hele dag op elkaar gepropt zitten in overvolle stallen vol ellende. Zij worden slechts als dingen gezien, als handelswaar of als machines om vlees, melk of eieren te produceren , het liefst zo snel en zo veel mogelijk op commando van mensen.