In een afgelegen dorpje op West Borneo werd orang-oetan Amy jarenlang in een houten krat gehouden. International Animal Rescue (IAR) kreeg hoogte van de zaak en stuurde een team om haar te bevrijden van dit gruwelijke, opgesloten leven.
Ver van het oerwoud waar ze was geboren, werd orang-oetan Amy aan een ketting in een houten krat gehouden. Deze zware, ijzeren ketting zat zo strak om haar nek dat het materiaal diep in haar huid was getrokken en een grote, pijnlijke wond had achtergelaten. Het team van IAR haastte zich naar Amy en waren geschokt door haar toestand. Ze reageerde niet op hun aankomst en staarde met een blik zonder emoties langs hun heen. Het leek alsof ze, na jarenlange verwaarlozing en mishandeling, alle hoop had opgegeven. Maar toen de dierenarts van team IAR haar zachtjes aanraakte, zagen ze een sprankje licht in Amy’s ogen. Zachtjes kroop ze naar hem toe en reikte haar hand uit. Na alle ellende had ze toch nog hoop dat haar leven beter zou worden!
Rehabilitatiecentrum
IAR nam haar mee naar hun rehabilitatiecentrum, zodat ze rustig kon herstellen en kon wennen aan alle vrijheid. Helaas bleek uit de gezondheidscheck dat orang-oetan Amy haar benen niet kan strekken en dat haar wervelkolom gebogen staat. De dierenartsen denken dan ook dat Amy haar hele leven opgesloten heeft gezeten in het kleine houten krat, ondanks dat haar eigenaar aangaf dat ze daar pas een maand zat. Of Amy, die nu zeven is, compleet zal herstellen is nog niet duidelijk. Maar het team van IAR doet hard z’n best om haar het leven te geven dat ze verdient.
Afhankelijk van de moeder
In maart redde het team van IAR in één week tijd wel vier orang-oetans die in gevangenschap werden gehouden. Het ging hierbij om jonge mensapen, in de leeftijd van één jaar oud tot vijf jaar oud. In het wild zijn orang-oetans op deze leeftijd nog afhankelijk zijn van hun moeder. Tot een leeftijd van zes tot acht jaar oud blijven de mensapen bij hun moeder en zijn zij afhankelijk van haar voor voedsel, verzorging en bescherming. Dierenarts Adi Irawan van IAR stelt dan ook dat, wanneer deze aapjes niet genoeg hebben kunnen leren van hun moeder, uitzetten in het wild erg lastig is:
“Het duurt ontzettend lang en het is niet altijd makkelijk om deze orang-oetans te rehabiliteren en voor te bereiden op een leven in het wild. Baby orang-oetans hebben jaren nodig om al de skills te leren die ze nodig hebben om het te redden in het wild.”
Illegaal als huisdier
Hoewel het houden van orang-oetans als huisdier illegaal is in Indonesië, is het zeker niet ongebruikelijk voor Indonesiërs om deze dieren in huis te houden. Vaak gaat het dan om mensen die in afgelopen dorpjes wonen, ver van de grote steden. En zolang mensen geïnteresseerd zijn om deze prachtige mensapen in hun huis te houden, zullen er stropers zijn die deze dieren aanbieden aan hen.
Karmele Llano Sanchez, programmadirecteur van IAR zegt over deze kwestie:
“Het wordt hoogtijd dat mensen zich realiseren dat wanneer zij de wet blijven breken en orang-oetans blijven vangen om als huisdier te houden, deze dieren snel uit zullen sterven.”
“Iedereen die een orang-oetang krijgt aangeboden, moet het dier niet kopen. Ze moeten onmiddellijk contact opnemen met de autoriteiten en de verkoper van de aap aangeven. Wanneer mensen de wet blijven breken en beschermde diersoorten blijven houden, dan moet de wet worden gehandhaafd en moeten deze mensen worden gestraft.”
Verlies van leefgebied
Een groot probleem voor de orang-oetans is het verlies van leefgebied door de aanleg van plantages, zoals palmolieplantages. De regenwouden waar zij wonen en voedsel vinden, worden met bosjes tegelijk gekapt en de apen kunnen geen kant op. Op zoek naar eten struinen ze rond in bewoonde gebieden en landbouwgebieden. Hier lopen de volwassen apen het enorme risico om doodgeschoten te worden omdat ze worden gezien als pest. De baby’s worden gevangen en verkocht als huisdier.
Bekijk de video van Amy hier:
Bron © Animals Today Nadine van Wissen
2 Comments
Comments are closed.
Ik had het filmpje nog niet eens gezien. Verschrikkelijk zoals dat dier daar vastgeketend en opgesloten zat, volledig zonder enige bewegingsvrijheid, afleiding of mogelijkheid zich te vermaken of contact te hebben met andere apen of dieren. Ongelooflijk. Wie doet een dier nu toch zo iets aan? Hopelijk zal zij lichamelijk enigszins herstellen van de jarenlange opsluiting in een slechte houding en ook geestelijk enigszins herstellen en nog een waardig en redelijk prettig leven mogen hebben in veiligheid en liefde.
Wat ontroerend, ik kreeg gewoon tranen in mijn ogen om te lezen hoe het diertje alle hoop was verloren maar uiteindelijk haar hand uitreikte naar de dierenarts die haar kwam redden. Wat doen mensen dieren toch allemaal aan? Waarom koop je zo’n aapje om het vervolgens in een krat aan een ketting op te sluiten? Zolang mensen niet uit zich zelf stoppen met dit soort zaken moet streng gecontroleerd en opgetreden worden. Die aapjes verdienen een prachtig lang gezond leven in alle vrijheid in de regenwouden. En ook daar moeten de mensen vanaf blijven! Ook vanwege de zuurstofproductie en CO2-opname.