Miljoenen dieren ondergaan een stille, anonieme lijdensweg in Spanje. Het land waarin ik opgroeide. Een land van contrasten, met zichtbaar en verborgen dierenleed. Stieren die sterven in de arena of tijdens wrede stierenfeesten; galgo’s die hun poten uit hun lijf moeten rennen om de jagers tevreden te stellen, om vervolgens te worden gedumpt of gruwelijk gedood; zieke varkens in de veehouderijen die tot de dood worden geslagen. PiepVandaag.nl geeft deze dieren een stem die verder reikt dan welke landsgrenzen dan ook.
Spanje: land van contrasten
Maar Spanje is een land van contrasten en verandering. De meerderheid van de Spanjaarden is tegen het stierenvechten, steeds meer mensen adopteren honden en katten en dierenleed is inmiddels een veelbesproken onderwerp. Via PiepVandaag.nl kan ik de misstanden in het land waarin ik opgroeide tonen, maar ook kan ik het gezicht van de verandering laten zien. Verder kunnen PiepVandaag.nl en haar lezers heel veel betekenen voor de strijd tegen dierenleed in Spanje. Vaak krijg ik van Spaanse collega’s te horen dat er weer zoveel mensen uit Nederland een petitie hebben getekend, en dat helpt ze verder in hun strijd ter plekke. Daarom is PiepVandaag zo’n mooi platform, het informeert over dierenleed en kan tegelijkertijd daadwerkelijk het verschil maken. Hier, maar ook in Spanje.
Spanje en Latijns-Amerika
Ik ben Estefanía Pampín Zuidmeer, en ik ben redacteur Spanje en Latijns-Amerika sinds begin 2015 en sinds een half jaar ook eindredacteur. In Latijns-Amerika en Spanje heb ik een groot netwerk dat het voor mij mogelijk maakt om journalistieke artikelen te schrijven over dieren en milieu, politieke ontwikkelingen en sociale veranderingen in deze regio’s. Voor mijn artikelen heb ik vaak direct contact met mensen uit deze landen. Ik vind het geweldig om op die manier onderzoek te doen naar bepaalde onderwerpen, die soms verwarmend en hoopgevend zijn, en soms hartverscheurend. Verhalen die vaak anders in Nederland niet verteld zouden worden.
Valentina
Veel mooie berichten heb ik langs zien komen bij Piep. Maar mijn mooiste moment was toen Karen Soeters, Monique van Dijk Armor en ik in Spanje waren om een documentaire te maken over de Spaanse galgo. Een waar avontuur was dat. Op Valentijnsdag hielpen we een lokale organisatie met het vangen van een galgo die ze al 6 maanden probeerden te redden. De kans dat we de hazewindhond daadwerkelijk op die dag zouden kunnen vangen was minimaal. Daarnaast was het ook de laatste kans: de opvangkooi die ze gebruikten was geleend en die moest de volgende dag terug. Terwijl wij in het dorp aan het filmen waren kregen we opeens bericht dat de galgo op een omheind erf van een buitenhuis stond. Toen we arriveerden bleek dat inderdaad zo te zijn en de redding van Valentina was een feit. Huilend van blijdschap vielen we elkaar in de armen, terwijl we de Spaanse dierenbeschermers maar amper drie uur kenden. Ons geluk kon niet groter zijn. Later bleek dat de hond zwaar getraumatiseerd was en dan iemand geprobeerd had haar op te hangen. Het is maar goed dat ze niet meer in de straten ronddwaalt maar nu in Nederland een veilig huis heeft gevonden. We hebben haar Valentina genoemd, omdat we haar redden op Valentijnsdag. We kunnen niet alle dieren op de wereld redden, maar de wereld van Valentina is in ieder geval wel totaal veranderd en dat geeft een enorm goed gevoel.
Onzichtbaar dierenleed
Maar soms kan je niets meer voor een dier doen dan zijn verhaal te vertellen. Soms gaat dat gepaard met verdriet. Zo confronteren contacten uit Spanje en Latijns-Amerika die mij vertellen wat ze zelf gezien hebben me regelmatig met gruwelijke foto’s en video’s. Het is soms lastig om je gevoel uit te schakelen, en sommige artikelen heb ik geschreven met tranen in mijn ogen. De twee meest trieste verhalen gingen over varkens in veehouderijen in Spanje. Zoals de dood van duizenden varkens tijdens de overstromingen van de rivier de Ebro in 2015, waarbij sommige veehouders bewust de deuren dicht hielden omdat ze voor elk dood dier een schadevergoeding krijgen.
Of een ander geval van een zwanger varken dat ernstig werd mishandeld door het personeel van een veehouderij. Wat deze dieren meemaken is onvoorstelbaar wreed, hun lot in handen van mensen die dieren als een object zien of als een middel tot vermaak. Een ander aangrijpend moment was mijn reis met PiepVandaag.nl naar Tordesillas om Toro de la Vega bij te wonen. Ik werk voor het Comité Anti Stierenvechten en ging undercover met Karen Soeters om een documentaire te maken. De stier zien rennen, de kwetsbaarheid die hij uitstraalde, de angst in zijn ogen, en het dier niet kunnen helpen op dat moment was moeilijk. Maar juist omdat het zo erg is, moet het aan het licht komen. Mijn collega’s in Spanje waarderen het enorm als we dit soort verhalen publiceren, en als veel mensen de petities tekenen, brieven sturen om druk uit te oefenen of geld, voedsel en materiaal doneren. We onderschatten soms hoe belangrijk het is dat wij, vanuit het buitenland, onze stem laten horen.
Mijn artikelen zijn vaak mogelijk gemaakt door al die hardwerkende Spanjaarden, die iedere dag weer opstaan om tegen dierenleed te vechten in een land waar het soms lijkt alsof je met de kraan open aan het dweilen bent. Ik wil dat hun verhalen ook gehoord worden. Ieder stuk dat ik schrijf is voor mij niet alleen een eerbetoon aan de dieren, maar ook aan de dagelijkse strijd van deze mensen. In Latijns-Amerika worden jaarlijks veel milieuactivisten vermoord omdat ze de natuur beschermen. Dit zijn vaak mensen zoals jij en ik, die gewoon op hun manier een bijdrage proberen te leveren. Het is goed om stil te staan bij de strijd die veel mensen ter plekke voeren voor dier, natuur en milieu. Zij maken ook onze artikelen mogelijk.
PiepVandaag.nl
Ik ben iedere keer zo ontzettend dankbaar voor de vele reacties die de trouwe lezers geven wanneer het gaat om dierenleed in Spanje en Latijns-Amerika. Het raakt me, omdat ik zo goed de frustratie en het verdriet voel, maar ook omdat ik zie dat zoveel mensen bereid zijn te helpen. Dus trouwe lezers, ontzettend bedankt voor jullie reacties, jullie onvoorwaardelijke steun en voor het lezen van onze artikelen.
En dan mijn collega’s van PiepVandaag.nl, het is zo’n ontzettend leuk team van gemotiveerde mensen, die met zoveel devotie onderzoek doen, artikels schrijven, video’s monteren, allemaal in hun vrije tijd en met het hart op de juiste plaats. Mensen van verschillende achtergronden, met diverse expertises, maar daarom juist zo’n sterk team. Ik denk dat we elkaar geweldig aanvullen en dat dát ook de kracht van PiepVandaag.nl is.
Broken Spirit – The Galgos last Run
Wil je weten hoe het afloopt met onze Spaanse schoonheid Valentina? Op 7 november gaat onze documentaire ‘Broken Spirit – The Galgos Last Run’, over het lot van de galgo’s in Spanje, in première. Kom allen! Kaarten kunnen hier worden besteld.
©PiepVandaag.nl Estefanía Pampín Zuidmeer
1 Comment
Comments are closed.
Met stierenpesten in een adem ook de paarden noemen,die oud,geblindeerd,neusgaten en oren dichtgesmeerd met vaseline,zodat ze de angstkreten niet horen en het bloed niet zo gauw ruiken,de arena inmoeten!