Vandaag is het de laatste donderdag van november en op die dag valt ieder jaar Thanksgiving. Een Amerikaanse nationale feestdag die voor Amerikanen minstens zo belangrijk is als Kerstmis. Tijdens Thanksgiving wordt er dank gezegd (traditioneel aan God) voor de oogst en alle goede dingen in het leven.
Thanksgiving is een echte familiefeestdag. Van heinde en verre komen familieleden samen om bij elkaar te zijn en – voor velen toch het belangrijkste moment van de dag – een heerlijke maaltijd te delen. Het traditionele gerecht voor Thanksgiving is gebraden kalkoen (in het Engels turkey) en daarom wordt Thanksgiving door velen ‘Turkey Day’ genoemd.
Zoals wel te raden valt, is Thanksgiving een zwarte dag in het leven van een kalkoen. Ieder jaar worden meer dan 45 miljoen kalkoenen afgemaakt, om met Thanksgiving op de eettafel te belanden. Voordat ze aan hun einde komen, hebben ze een afschuwelijk leven in de bio-industrie gehad.
Een vreselijk leven in de bio-industrie
Kalkoenen zijn liefdevolle dieren, die het fijn vinden om geaaid te worden en liefde te ontvangen. Maar in de Amerikaanse bio-industrie worden ze zeer slecht behandeld. De ‘moderne’, commerciële kalkoen is zó aangepast aan de menselijke wensen, dat het dier zich niet eens meer kan voortplanten. Door het doorfokken is de borst van de kalkoen zó groot geworden, dat paren op de natuurlijke manier niet meer mogelijk is. De dunne pootje van de kalkoen hebben te lijden onder het enorme, onnatuurlijke gewicht en breken vaak, wat vreselijke pijn en stress veroorzaakt bij de dieren.
Kalkoenen worden kunstmatig geïnsemineerd en worden daarbij door een machine in bedwang gehouden. Zodra het kleine kalkoentje uit het ei komt, worden bek en tenen afgebrand, voordat het diertje met tienduizenden andere (vaak zieke en kreupele) kalkoenen in een donkere schuur wordt gepropt. Hier blijven ze zo’n drie tot vijf maanden, tot ze groot en zwaar genoeg zijn voor consumptie. Dan worden ze mee genomen naar het slachthuis, waar ze op een afschuwelijke manier worden geslacht. Vaak zijn de kalkoenen nog niet dood wanneer hun veren worden afgebrand, wat ondraaglijke pijn veroorzaakt.
Preseidentiële pardon
Ieder jaar krijgt één kalkoen een zogenaamde presidentiële ‘pardon‘. Dit houdt in dat dit dier niet geslacht zal worden voor Thanksgiving. De eerste president die een kalkoen zijn ‘vrijheid’ gaf, was George H.W. Bush in 1989. Hij begon daarmee een jaarlijkse traditie. De overige 45 miljoen kalkoenen in de verenigde Staten hebben echter minder geluk: zij worden zonder pardon geslacht en bereid voor het Thanksgivingmaal. In totaal worden er in de VS jaarlijks meer dan 220 miljoen kalkoenen geproduceerd voor consumptie.
Eet geen kalkoen
Verschillende dierenrechtenorganisaties roepen het Amerikaanse volk ieder jaar op om géén kalkoen te eten tijdens Thanksgiving. PETA bijvoorbeeld heeft ieder jaar weer verschillende acties en commercials om mensen ervan te overtuigen de kalkoen te laten staan. Dit jaar verspreidt de organisatie opblaasbare kalkoenen, met daarop de tekst: ‘Gobble veggies, not turkeys‘ (schrok groenten, geen kalkoenen). De grote opblaasbare kalkoenen kunnen mensen in hun tuin zetten, om hun buurtgenoten ervan te overtuigen ook een alternatief voor kalkoen te bedenken.
Onderstaande commercial, waarin een klein meisje haar familie haarfijn uitlegt wat een kalkoen moet doorstaan, voor dat het bij hen op tafel is beland, is zeer krachtig.
‘Grace’: PETA’s Banned Thanksgiving Ad
PiepVandaag.nl kan zich alleen maar aansluiten bij PETA en het Amerikaanse volk oproepen géén kalkoen te eten, maar voor een heerlijke diervriendelijke optie te kiezen.
©PiepVandaag.nl Monique van Dijk Armor
2 Comments
Comments are closed.
De mens kan alleen maar feest vieren als er van te voren een enorm bloedbad plaats vind, maar dat willen ze niet weten, behoorlijk hypocriet, wel volproppen met lijken van zwaar mishandelde dieren, maar niet willen weten welke ellende ze veroorzaken met hun naar binnen schransen van lijken.
Straks hebben we hier weer het liefdevolle, vredige kerstfeest, wat ook weer bol staat van ellende en massa vernietiging en dan hun zieltje terug kopen door wat te geven aan zogenaamde goede doelen, zoals het glazen huis, waar de DJ,s bijna niets eten, helaas maar 3 mensen, die zich na die tijd ook weer volproppen met weerloze dieren, want dat is maar materiaal.
Vreselijk! Het is om volkomen misselijk van te worden wanneer je dit leest. Hoe kan een bevolking zich toch “beschaafd” durven noemen die dergelijke bizarre dingen doet. Volkomen van de zotte toch dat mensen dit verzinnen om dieren aan te doen en dat andere mensen dit willen eten. Hoe kan iemand nu op die manier “feest” vieren?